Παρουσία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος Συμεών..

Σε κλίμα συγκίνησης, παρουσία πολλών συναδέλφων, στενών συνεργατών και φίλων του, που τήρησαν τις αποστάσεις στους εξωτερικούς χώρους του Κοιμητηρίου της Ξηριώτισσας, τελέσθηκε το 40ημερο μνημόσυνο του γιατρού και Διευθυντή της ΜΕΘ του Νοσοκομείου Λαμίας Γιώργου Κυριαζόπουλου που έφυγε ξαφνικά από τη ζωή στις 22 Νοεμβρίου.

Τη μνήμη του ξεχωριστού αυτού ανθρώπου και επιστήμονα θέλησαν να τιμήσουν πολλοί, ωστόσο τα περιοριστικά μέτρα, δεν επέτρεψαν κάτι τέτοιο. Πως άλλωστε θα μπορούσε κάποιος να αψηφήσει τη σημασία των μέτρων κατά της διασποράς του κορωνοϊού, θέλοντας να τιμήσει τη μνήμη του ανθρώπου που ήταν υπεύθυνος για την covid-19 στη Στερεά Ελλάδα! Ενός ανθρώπου που υποστήριζε τον αγώνα κατά του αόρατου εχθρού με όλες του τις δυνάμεις. Ενός ανθρώπου που είχε αποστολή ζωής στο να γιατρεύει τον συνάνθρωπο ή ακόμη και να μετατρέπει το θάνατο σε ζωή μέσω του πολύτιμου δώρου των μεταμοσχεύσεων…

Ένας σύγχρονος «άγιος» όπως περιέγραψε μεταφορικά ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος Συμεών που τέλεσε το μνημόσυνο, όπως είχε τελέσει και την εξόδιο ακολουθία, φόρος τιμής σε έναν άνθρωπο τον οποίο είχε ξεχωρίσει από την πρώτη στιγμή που ενθρονίστηκε σε αυτόν εδώ τον τόπο.

«Οι σύγχρονοι άγιοι, οι άνθρωποι, φορώντας λευκές ποδιές της διακονίας της αγάπης, δίνουν τον εαυτό τους, κάνουν τον αδελφό των ασθενών, των αδυνάτων, αυτών που δυσκολεύονται από βαρύτατες ασθένειες», είπε ο Σεβασμιώτατος και αναφέρθηκε στον «αδερφό Γεώργιο» που είχε ως αποστολή να βοηθά και να θεραπεύει ασθενείς.

Ευχήθηκε δε η παρακαταθήκη που άφησε ο μακαριστός αδελφός να μας συνοδεύει όλους, την ιατρική κοινότητα και την κοινωνία ολόκληρη, σε αυτή τη δύσκολη διακονία.

Αν πριν από 40 περίπου ημέρες η ξαφνική απώλεια του Γιώργου Κυριαζόπουλου είχε προκαλέσει πόνο, τώρα ο πόνος γίνεται δυσβάστακτος συνειδητοποιώντας την απουσία του. Ο «καπετάνιος» της ΜΕΘ Λαμίας, μιας Μονάδας που έχει καταστεί πρότυπο για πολλά μεγαλύτερα Νοσοκομεία, έφυγε για άλλα λιμάνια.

Σε αυτό το κομμάτι θα δανειστούμε τα δικά του λόγια όταν τον περασμένο Γενάρη μιλούσε ως διευθυντής της ΜΕΘ για τη συνταξιοδότηση του καλού του φίλου και συνεργάτη Δημήτρη Σφύρα. «Θεωρούμε ότι το καλύτερο δώρο που θα μπορούσαμε να σας κάνουμε θα είναι η γνώση ότι το δημιούργημά σας ήταν/είναι τόσο καλό που μπορεί να πάει μπροστά και ερήμην σας», είχε πει και πιστεύουμε και μεις ότι η ομάδα τους, θα συνεχίσει με τον ίδιο ζήλο και επιτυχία, ερήμην τους.

Αυτό όμως που είμαστε σίγουροι ότι δεν αναπληρώνεται, είναι ο σύζυγος, ο πατέρας, ο φίλος, ο άνθρωπος Γιώργος Κυριαζόπουλος. Η εικόνα του βέβαια θα μείνει αναλλοίωτη στις καρδιές μας, θα μας λείψουν όμως οι συζητήσεις μας, οι συμβουλές του, η ίδια του η φωνή.

Καλό παράδεισο γιατρέ…