Πως στα καλά καθούμενα, ένας επαγγελματίας - οικογενειάρχης, βρέθηκε στο Αστυνομικό Τμήμα να του παίρνουν αποτυπώματα και να τον φωτογραφίζουν σαν να ειναι εγκληματίας....

Θα σας μεταφέρουμε την ιστορία όπως ακριβώς μας την μετέφερε ένας φίλος επαγγελματίας και φιλήσυχος οικογενειάρχης, ο οποίος διατηρεί μίνι μάρκετ σε περιοχή της Φθιώτιδας.

«Έρχομαι σχεδόν καθημερινά στη Λαμία με το βανάκι που έχω για παίρνω φρούτα και άλλα προϊόντα για το μίνι μάρκετ που διατηρώ και δουλεύω μαζί με τη γυναίκα μου.

Πριν λίγες ημέρες με σταματησε η Τροχαία για έλεγχο. Οι αστυνομικοί ήταν πολύ ευγενικοί και μου ζήτησαν τα απαραίτητα έγραφα τα οποία και έδωσα για να ελέγξουν. Αφού είδαν ότι όλα ήταν σωστά μου ζήτησαν και το βιβλιάριο υγείας.

Τους είπα ότι δεν γνώριζα ότι έπρεπε να το έχω και ότι πρωτη φορά το ακούω στα τόσα χρόνια που κάνω αυτό το καθημερινό δρομολόγιο. «Πρέπει να μας ακολουθήσετε στο Τμήμα...», μου είπαν ευγενικά. Έτσι λοιπόν συνοδεία του περιπολικού κατέληξα στο Αστυνομικό Μέγαρο Λαμίας.

Εκεί η όλη διαδικασία κράτησε περίπου μιάμιση ώρα. Έδωσα κατάθεση. Μου πήραν δακτυλικά αποτυπώματα και με έστησαν στον τοίχο και με έβγαλαν φωτογραφίες. 

Αυτό που ένιωσα δεν μπορώ να σας το περιγράψω. Αισθάνθηκα σαν να είμαι εγκληματίας και με ετοιμάζουν για τη φυλακή. Δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου όλη αυτή την ντροπιαστική για μένα διαδικασία, γιατί ποτέ απλά μέχρι τώρα δεν είχα περάσει για οποιοδήποτε λόγο το κατώφλι της αστυνομίας.

Ευτυχώς που με άφησαν ελεύθερο και την ίδια ημέρα γιατί όπως μου είπαν έπρεπε να περάσω όλη την τυπική διαδικασία του αυτοφώρου που προβλέπει ο νόμος γι αυτές τις περιπτώσεις.

Φυσικά και δεν δικαιολογείται η άγνοια νόμου και έπρεπε να έχω το βιβλιάριο υγείας και σε καμία περίπτωση δεν θέλω να δικαιολογηθώ γι αυτό.

Περίμενα όμως να μου επιβληθεί κάποιο διοικητικό πρόστιμο ή να με γράψουν και να μυ έρθει κλήση για κάποιο δικαστήριο. Σε καμιά περίπτωση όμως δεν περίμενα όλο αυτό το ντροπιαστικό πράγμα που βίωσα σαν να είμαι εγκληματίας.

Φυσικά είναι αυτονόητο ότι αυτό το δίωρο που απουσίαζα από τη δουλειά μου ήταν πολύ σημαντικό για μένα, Επίσης αυτό το δίωρο απασχολήθηκαν και αρκετοί αστυνομικοί με την περίπτωσή μου εντός και εκτός Αστυνομικού Μεγάρου, οι οποίοι επίσης κάτι άλλο πιο παραγωγικό υποτίθεται ότι θα είχαν να κανουν.

Λυπάμαι ειλικρινά, γιατί την ώρα που η εγκληματικότητα καλπάζει, εάν δεν μπορούμε να νομοθετήσουμε σωστά για τα απλά και τα αυτονόητα, τότε τι να περιμένουμε για τα δύσκολα και τα πιο σύνθετα; »

Τα σχόλια δικά σας....