Συχνότερες λοιμώξεις και ουρολοιμώξεις ειδικότερα φαίνεται ότι ταλαιπωρούν τους πάσχοντες από διαβήτη και οι ερευνητές πιστεύουν ότι έχουν βρει τον λόγο καθώς και μια πιθανά αποτελεσματική θεραπεία για την αντιμετώπιση της κατάστασης

Η χαμηλή ανοσία και οι επαναλοιμώξεις είναι συχνές σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 1 και 2. Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Καρολίνσκα στη Σουηδία αποκαλύπτουν ότι στο ανοσοποιητικό σύστημα των ατόμων με διαβήτη τα επίπεδα ενός αντιμικροβιακού πεπτιδίου, της ψωριασίνης, είναι χαμηλά γεγονός που καθιστά επισφαλή τον κυτταρικό φραγμό του ουροποιητικού συστήματος και αυξάνει τον κίνδυνο ουρολοιμώξεων. Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο Nature Communications.

Οι ερευνητές στο Ινστιτούτο Καρολίνσκα θέλησαν να διερευνήσουν κατά πόσο τα επίπεδα γλυκόζης σε άτομα με διαβήτη (τύπου 1, τύπου 2 ή προδιαβήτη) συνδέονται με την ψωριασίνη, ένα ενδογενές αντιβιοτικό που αποτελεί μέρος του εγγενούς ή έμφυτου ανοσοποιητικού συστήματος (το ανοσοποιητικό σύστημα έχει δυο γραμμές άμυνας: μια πρώτη, άμεση, μη εξειδικευμένη άμυνα, που το ονομάζεται εγγενές ή έμφυτο ανοσοποιητικό σύστημα και μια δεύτερη πιο εξειδικευμένη άμυνα, το επίκτητο προσαρμοστικό ανοσοποιητικό σύστημα που στοχεύει τον συγκεκριμένο εισβολέα).

Χρησιμοποιώντας ούρα, κύτταρα της ουροδόχου κύστης και δείγματα ορού αίματος από ασθενείς, οι ερευνητές ανέλυσαν τα επίπεδα ψωριασίνης και άλλων πεπτιδίων που είναι απαραίτητα για την υγεία και την προστασία του βλεννογόνου της ουροδόχου κύστης. Τα ευρήματα στη συνέχεια επαληθεύτηκαν σε πειραματόζωα (ποντίκια) και εργαστηριακά κύτταρα (κύτταρα ουροδόχου κύστης) με και χωρίς λοίμωξη.

«Βρήκαμε ότι οι υψηλές συγκεντρώσεις γλυκόζης μειώνουν τα επίπεδα του αντιμικροβιακού πεπτιδίου ψωριασίνη, ενώ η ινσουλίνη δεν έχει καμία επίδραση», εξηγεί η επικεφαλής της μελέτης Δρ Annelie Brauner, καθηγήτρια στο Τμήμα Μικροβιολογίας, Όγκων και Κυτταρικής Βιολογίας του Ινστιτούτου Καρολίνσκα. «Τα άτομα με διαβήτη έχουν χαμηλότερα επίπεδα ψωριασίνης, η οποία αποδυναμώνει τη λειτουργία του προστατευτικού φραγμού των κυττάρων και αυξάνει τον κίνδυνο μόλυνσης της ουροδόχου κύστης» συμπληρώνει.

Η ομάδα της καθηγήτριας Brauner θέλησε να διαπιστώσει κατά πόσο η ορμονοθεραπεία, που σε προηγούμενες έρευνες έχει φανεί ότι αποκαθιστά την προστατευτική δράση των κυττάρων του ουροποιητικού, επηρεάζει τα κύτταρα που εκτίθενται σε σε υψηλή συγκέντρωση γλυκόζης. Διαπίστωσαν ότι η θεραπεία αύξησε τα επίπεδα ψωριασίνης και μείωσε τους πληθυσμούς των βακτηρίων, υποδηλώνοντας ότι η θεραπεία θα μπορούσε ενδεχομένως να έχει επίδραση και σε ασθενείς με διαβήτη.

Το επόμενο βήμα των ερευνητών είναι να διερευνήσουν τους βαθύτερους μηχανισμούς των λοιμώξεων σε άτομα με διαβήτη με απώτερο σκοπό τη μείωση του κινδύνου λοιμώξεων σε αυτή την ομάδα ασθενών.

πηγή: ygeiamou.gr