Κάποιες φορές δεν υπάρχουν λόγια...

Άριστος μαθητής, πρώτος αθλητής και παιδί μάλαμα. Γεμάτος ζωντάνια με όρεξη για ζωή και όνειρα για το μέλλον. Και ξαφνικά πριν ένα χρόνο όλα ανατράπηκαν. Διαγνώστηκε με λευχαιμία και άρχισε η αντίστροφη μέτρηση.

Δεν το έβαλε κάτω. Πάλεψε γενναία και ήταν μέχρι την τελευταία στιγμή αισιόδοξος. Δυστυχώς όμως ο εχθρός ήταν ύπουλος και η μάχη άνιση.

Ένα μεγάλο γιατί, έβγαινε από χείλη όλων όσων συνόδεψαν το μεσημέρι του Σαββάτου τον 18χρονο Γιώργο Γιόγιο στην τελευταία του κατοικία, στην ιδιαίτερη πατρίδα του, το Καρπενήσι.

Καλό ταξίδι αγόρι μου και θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια...