Ένα ποιητικό κείμενο – φόρος τιμής στον Διονύση Σαββόπουλο

Τσουπ — του Σαββόπουλου ✦ Αφιέρωση στον ταχυδρόμο των ψυχών... Της Δήμητρα Β.

«Ένα μπερντάκι ξύλο,

τσουπ! η “Θεία Μάνου στην υγρή μας φυλακή”.»

— Διονύσης Σαββόπουλος

Ένα χτύπημα στο ξύλο,

μια σπίθα στο σκοτάδι.

Τσουπ — και γίνεται τραγούδι,

να λάμπει μες στον κόσμο.

Μια λέξη μικρή,

μα κρύβει μέσα της ολόκληρη έκρηξη:

τη στιγμή που γεννιέται η έμπνευση,

όταν το ασήμαντο μεταμορφώνεται σε φως.

Έτσι ήταν κι εκείνος —

ποιητής των στιγμών,

μάστορας του “τσουπ”,

που άναβε τη φλόγα και μας φώτιζε όλους.

✦ Επίμετρο ✦

Σ’ ευχαριστούμε για τα τσουπ σου

Δεν ήσουν ποτέ προβλέψιμος∙

ούτε ήρεμος, ούτε “τακτοποιημένος”.

Ήσουν το απρόοπτο,

το χαμόγελο μέσα στο χάος,

η σπίθα που έκανε τις λέξεις να τραγουδούν.

Κάθε σου “τσουπ”

ήταν ένα ξύπνημα —

μια υπόσχεση ότι η ζωή

μπορεί ακόμα να εκπλήσσει.

Σ’ ευχαριστούμε γι’ αυτό.

Για τις λέξεις που άναψαν φως,

για τα τραγούδια που μας κράτησαν όρθιους,

για τα “τσουπ” σου που θα αντηχούν

όσο υπάρχουν άνθρωποι που ονειρεύονται.

Καλό σου ταξίδι,

ποιητή της στιγμής και της σπίθας. 🌿

---

✦ Σημείωση ✦

Η “Θεία Μάνου” δεν είναι φαντασία.

Είναι η Μάρω Μάνου, η σύντροφος και γυναίκα του Διονύση Σαββόπουλου.

Την παντρεύτηκε μέσα στη φυλακή, στα χρόνια της δικτατορίας,

κι εκεί, μέσα στην υγρή απομόνωση,

γεννήθηκε το πιο φωτεινό του “τσουπ” —

το τραγούδι, η ελπίδα, η αγάπη που δεν λύγισε.

Γιατί ακόμα κι όταν φυλακίζεις ένα σώμα,

η έμπνευση βρίσκει χαραμάδα,

και περνά — τσουπ! — στο φως.

---

✦ Σημείωμα για τον Ταχυδρόμο των Ψυχών ✦

Αυτό το χαρτί δεν ζητά παραλήπτη∙

έχει ήδη βρει τον δρόμο του.

Θα το πάρει ο άνεμος, θα το σηκώσει το φως,

και θα το αφήσει εκεί όπου φτάνουν μόνο τα τραγούδια.

Μέσα του υπάρχει ένα “ευχαριστώ”

και ένα “τσουπ” από καρδιάς —

για όσα μας χάρισε ένας ποιητής της στιγμής.

Δήμητρα Β.

(το τσουπ που έγινε τραγούδι) 🎵

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ Η Ειδική Αγωγή στην Ελλάδα: μια ιστορία καλών προθέσεων και κακών εφαρμογών (του Γιώργου Καρανάσιου)