Μέλι και αρμύρα (του Χρήστου Τσουράκη)

Α' ΒΡΑΒΕΙΟ ΤΟΥ 5ΟΥ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΠΟΙΗΣΗΣ «ΚΕΦΑΛΟΣ».

ΜΕΛΙ ΚΙ ΑΡΜΥΡΑ

Στης γης τη ξινίλα υπάρχει σαπίλα
σκουλήκια μας τρων τον ανθό.
Εγώ φυτιλάκι,
εσύ το λαδάκι
κι οι δυο σε σκοτάδι πηχτό.

Στις κραυγές δεν υπάρχει προστάτης
και του νόμου το γράμμα ακαμάτης.
Δεν σ’ ακούει κανείς κι ο θεός αφανής,
παραμένει δεινός διπλωμάτης.

Στου κόσμου τη δίνη κανείς μας δεν δίνει
μαγκούρα τής παρηγοριάς.
Χοντραίνει ο λύκος,
μικραίνει το μήκος
κι ο φόβος σαράκι καρδιάς.

Στις ριπές δεν υπάρχει ασφάλεια
και τ’ ανθρώπινο μίσος τανάλια.
Ο φονιάς παγερός κι ένας όχλος γυμνός
πολεμάει με θερμά παρακάλια.

Η μαύρη μας μοίρα με μέλι κι αρμύρα
σαν γράφει δεν σβήνει ποτέ.
Κι εσύ απ’ τη Γάζα
στ’ ανθρώπινα μπάζα
ταξίδεψες δίχως κουπέ.

Οι πληγές κυνηγούν την ευθύνη,
μα με οίκτο καμιά μας δεν κλείνει.
Κι αν για όλα πονάς στην αγάπη να πας,
να την παίρνεις αντί για μορφίνη.

Χρήστος Τσουράκης,
ο Βιτ’λιώτης

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ Η Ειδική Αγωγή στην Ελλάδα: μια ιστορία καλών προθέσεων και κακών εφαρμογών (του Γιώργου Καρανάσιου)