Το κλειδί (του Χρήστου Τσουράκη)

ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ

Κάθε μέρα και λουκέτο
Βάζει κάποιο μαγαζί
Και γυρίζει σαν στιλέτο
Στην καρδιά του το κλειδί.

Χρόνια έδινε ελπίδα
Στ’ όνειρο τ’ απατηλό
Κρεμασμένο σ’ αλυσίδα
Σαν μπεγλέρι ακριβό.

Πίσω μπρος και κάθε μέρα
Σου μικραίνει τη ζωή
Φεύγεις γέρος τη Δευτέρα
Κι ήσουν Σάββατο παιδί.

Πάρε τα συμπράγκαλά σου
Και τα κάδρα τα παλιά
Πέρασε ο Γολγοθά σου
Έρχεται η πασχαλιά.

Κλείσε και το διακόπτη
Σβήσε όλες τις ζημιές
Κι ακολούθα στο κατόπι
Της χαράς το gipies.

Το κλειδί όταν γυρίσει
Τελευταία του φορά
Πάντα αφήνει στέρφα βρύση
Τη ζωή να τυραννά.

Αύριο θα ξημερώσει
Άλλη μέρα πιο λαμπρή
Και το φως θα ξεθαμπώσει
Του μυαλού σου το γυαλί.

Κατάρα να ’χει το κλειδί
Αν σου ’καψε το σπίτι.

Στον Π.Π. με αγάπη.

Λαμία 30/05/2025
Χ.Τ ο Βιτ’λιώτης

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ Η Ειδική Αγωγή στην Ελλάδα: μια ιστορία καλών προθέσεων και κακών εφαρμογών (του Γιώργου Καρανάσιου)