Του δικηγόρου Νίκου Πάπουτσα, υποψηφίου βουλευτή Φθιώτιδας με τον ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ.
Στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης, η οποία έχει ήδη αρχίσει και γίνεται αντικείμενο του δημόσιου διαλόγου και στο εγγύς μέλλον προφανώς θα επηρεάσει τη ζωή μας, η πολιτική νοημοσύνη της κυβέρνησης δυστυχώς βρίσκεται ακόμα σε βρεφικό στάδιο! Είναι πασιφανής και πρόδηλη πια, ακόμα και σε στοιχειώδες επίπεδο, η έλλειψη της ικανότητας των κυβερνητικών στελεχών να αντιληφθούν τις κοινωνικές ανισότητες που προκαλούνται με τις πολιτικές τους επιλογές, την ολοένα και διευρυνόμενη φτώχεια μέσα σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας αλλά και την αποδόμηση του ‘επιτελικού’ κράτους, το οποίο λειτουργεί χάρη στη φιλοτιμία ορισμένων υπαλλήλων και παρά τη διάλυση των υποδομών που οι κυβερνητικές επιλογές έχουν επιφέρει.
Θα μπορούσα, ως υποψήφιος Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ., να απαριθμήσω σωρεία προβλημάτων που δημιουργήθηκαν ή γιγαντώθηκαν κατά την περίοδο της διακυβέρνησης της Ν.Δ., αλλά αυτή η πολιτική τακτική δεν αρμόζει ούτε στον χαρακτήρα μου ούτε στη φιλοσοφία του κόμματος με το οποίο πολιτεύομαι. Οι τακτικές αυτές άλλωστε ήταν και παραμένουν προνόμιο της Νέας Δημοκρατίας και μάλιστα εσχάτως, λόγω της προφανέστατης έλλειψης επιχειρημάτων και πολιτικού προγράμματος, έχουν ήδη ξεπεράσει κάθε προηγούμενο στην προεκλογική της εκστρατεία. Αλλά αυτό δεν ενδιαφέρει τον πολίτη, ο οποίος αναζητά λύσεις στα καθημερινά, μικρά και μεγάλα προβλήματά του. Στην περιοχή μας δε, είναι πλέον μνημειώδης η παντελής απουσία στρατηγικών πολιτικών που αφενός θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν προβλήματα όπως η απώλεια της αγοραστικής δύναμης των Φθιωτών, η ανεργία, η κατάρρευση και η έλλειψη υποδομών αλλά και η απαξίωση κάθε συγκριτικού πλεονεκτήματος που διαθέτει η περιοχή και αφετέρου θα ήταν ικανά να δώσουν το στίγμα της προοπτικής και της αναπτυξιακής ώθησης.
Η πολιτική αντίληψη που συμπυκνώνεται στις δύο λέξεις «Δικαιοσύνη παντού» και που ευκρινώς διατυπώνεται και αποτυπώνεται στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ αποτελεί αυτή τη συγκεκριμένη και κρίσιμη χρονική περίοδο το μοναδικό ίσως δείγμα στιβαρής και ευθαλούς πολιτικής νοημοσύνης στη χώρα. Διότι ‘δικαιοσύνη παντού’ σημαίνει πριν απ’ όλα τη βούληση του πολιτικού προσωπικού του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ να αφουγκραστεί τους πολίτες, τις ανάγκες τους και τη συγκυρία σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο, ώστε να κατατάξει αντικειμενικά και κατά σημαντικότητα τις προτεραιότητες όλων των ζητημάτων κατά τον προγραμματικό πολιτικό σχεδιασμό, και όχι αυθαίρετα κατά την προσφιλή τακτική της Ν.Δ. Διότι, και τούτο αποτελεί και δική μου θεμελιώδη πολιτική αρχή, το μέτρο στην πολιτική πρέπει να είναι ο άνθρωπος και το συμφέρον του και όχι οι άνθρωποι των συμφερόντων.
Η κατάσταση τόσο στη χώρα μας γενικά όσο και ειδικότερα στη Φθιώτιδα είναι αντικειμενικά δύσκολη και ο πολίτης δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις απέναντι στα παιδιά του αλλά και τις οικονομικές και κοινωνικές του υποχρεώσεις. Με την ίδια κυβέρνηση στο τιμόνι της χώρας δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι προς το καλύτερο, αν υπήρχε άλλωστε τέτοια κυβερνητική πρόθεση ήδη τα πράγματα θα είχαν καλυτερεύσει και δεν θα υπήρχε παντού διάσπαρτη η τοξικότητα και ο διχασμός που η Δεξιά έσπειρε τα τελευταία τέσσερα χρόνια στην ελληνική κοινωνία. Απαιτείται λοιπόν σοβαρή πολιτική αλλαγή, η οποία σαφώς και δεν μπορεί να προκύψει διατηρώντας τα ίδια πρόσωπα στο πολιτικό προσκήνιο. Πολύ εύστοχα τόνισε ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, ότι το σημαντικό διακύβευμα αυτών των κρίσιμων για την Ελλάδα εκλογών δεν είναι ποιο κόμμα θα κερδίσει, αλλά ποια μέρα θα ξημερώσει. Για όλους μας!
