ΟΙ ΓΛΑΣΤΡΕΣ
Του φαίνεσθαί μας κυνηγός
Εγώ κι εσύ κι εκείνος
Σάμπως κι ο Αρλεκίνος*
Για μια στολή αλλιώς.
Ψάχνουμε μόστρα όπου δη
Ψηλά στα μανταλάκια
Βεράντες μπαλκονάκια
Σαν είδωλα ΤΙ ΒΙ.
Ντυμένοι πάντα κυριλέ
Σαν τη Βασίλω πρώτοι
Κι ο κόσμος στο κατόπι
Ζητιάνοι κουρελέ.
Οι λόγοι μας επαινετοί
Με πονηρές ατάκες
Τις γράφουν κάποιοι βλάκες!
Που λέγονται σοφοί.
Κι όταν μάς βγάζουν στο φακό
Γνωστές οι ερωτήσεις
Κι από τις προπονήσεις
Η μπάλα στο πλεχτό.
Φοράμε μάσκες ταπεινές
Το μέσα μας λαμόγιο*
Μάς δίνουν το συχώριο
Ο σταυρός κι οι προσευχές.
Και συ Ρωμιέ μου μάς ακούς
Και τρως το παραμύθι
Σαν να ’σαι κουτορνίθι
Κι εμείς τους αστακούς.
*
Γέμισε γλάστρες η Ελλάς
Μην κηπουρέ μου το ξεχνάς
Πως κλείσανε τα μαντριά
Κι ακρίβυνε η κοπριά.
*Αρλεκίνος = Αποκριάτικος ήρωας της Βενετίας.
*Λαμόγιο. Aπ’ το ιταλ la Moya= το λάδι, μεταφ ο λαδωμένος.
Λαμία 30/04/2023
ΧΤ ο Βιτ’λιώτης
