Στρατιώτης Πεζικού Θωμάς Λύγκος. Αθάνατος, οφείλουμε να φωνάξουμε την Τρίτη 16 Αυγούστου, στις 10:30 π.μ., στην κοινότητα Βαρδαλή Δομοκού, για ένα σύγχρονο ήρωα από τον τόπο μας, που άφησε την τελευταία του πνοή πριν 48 χρόνια, στο στρατόπεδο της ΕΛ.ΔΥ.Κ στη Λευκωσία.

Διαβάζουμε στο βιβλίο του Κώστα “Μαυροσκούφη”, ΚΥΠΡΟΣ 1974–Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ, Ιούλιος ’09:

«Υπάρχει μια ενδιαφέρουσα μαρτυρία για τον τελευταίο «αλφαμίτη» της πύλης του στρατοπέδου, «αγνοούμενο» στρατιώτη Κρατημένο. Με την απαγκίστρωση, ο βοηθός πολυβολητής, στρατιώτης Λύγκος (έως σήμερα «αγνοούμενος») τραυματίστηκε στα πόδια. Έσπευσαν αμέσως κοντά του, οι φίλοι του στρατιώτες Μουλακάκης και Κρατημένος (ο δεύτερος εκείνη την ημέρα είχε υπηρεσία σαν «αλφαμίτης» στην Πύλη).

Ο Λύγκος δεν μπορούσε να κινηθεί. Ο Μουλακάκης κατάλαβε ότι ήταν ανώφελο να παραμείνουν εκεί μιά και σε αυτό το σημείο του στρατοπέδου τα Τουρκικά τανκς απείχαν μόλις 50 μέτρα. Είπε στον Κρατημένο να φύγουν. Εκείνος όμως, παρόλο ότι ήταν μάγειρος στην ειδικότητα, του είπε (μαρτυρία του στρ. Μουλακάκη στο ΓΕΕΦ) "Φύγε εσύ. Θα μείνω εδώ με τον Λύγκο".

Φεύγοντας ο στρ. Μουλακάκης γύρισε για τελευταία φορά και τον είδε στο όρυγμά του, να ρίχνει με το τόμσον ριπές κατά των Τούρκων που προσπαθούσαν να περάσουν το αγκαθωτό συρματόπλεγμα, καθυστερώντας όσο μπορούσε την διείσδυσή τους, έτσι ώστε να καλύψει την υποχώρηση των συντρόφων του. Κανένας δεν είδε ποτέ πια τον τελευταίο «αλφαμίτη» της Πύλης, ο οποίος μαζί με τον στρ. Λύγκο (και τόσους άλλους) από τότε αναφέρεται στην λίστα των "αγνοουμένων".

Μέχρι το 2003 θεωρούνταν αγνοούμενος. Τα οστά του αναγνωρίστηκαν με τη μέθοδο DNA μεταξύ των ταφέντων ως άγνωστοι στρατιώτες της ΕΛΔΥΚ στο κοιμητήριο της Λακατάμιας.

Το ονοματεπώνυμό του με α/α 37 υπάρχει στον Πίνακα με τους «Ελλαδίτες πεσόντες/Οπλίτες» που συνέταξε ο Ξενοφών Καλλής, εισηγητής του Καταλόγου Πεσόντων του Υπουργείου Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας. Με το ΦΕΚ/Γ/Φύλλο 1178/31-12-2008 προήχθη σε έφεδρο Ανθυπασπιστή από 15ης Αυγούστου 1974, ημερομηνία προηγουμένη κατά μία ημέρα από το θάνατό του».

Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στο Δήμο Δομοκού που κρατάει ζωντανή την ιστορική μνήμη και θυμίζει σε όλους μας τη θυσία του Θωμά Λύγκου και μαζί με αυτόν και τους άλλους σύγχρονους ήρωες που σκοτώθηκαν στην Κύπρο εκείνο τον ματωμένο Αύγουστο του 1974.