Λαμία: «Είμαι στο μαγαζί, κοιτάω την πλατεία … άδεια!» - Κραυγή αγωνίας από τους επαγγελματίες της πόλης

Μια ανάρτηση του συμπολίτη μας επιχειρηματία Βαγγέλη Τσιάτσου, που είναι η κραυγή αγωνίας του κάθε επαγγελματία αυτής της πόλης, για το τέλμα στο οποίο έχει περιέλθει την τελευταία 15ετία με πολύ σοβαρές επιπτώσεις στην τοπική οικονομία.

Ένα ερώτημα είναι καθημερινά στα χείλη όλων. «Πώς θα σταματήσει αυτός ο κατήφορος; Πώς η Λαμία θα αποκτήσει την δυναμική που είχε τις προηγούμενες δεκαετίες, που πρωταγωνιστούσε ως πόλη στην Κεντρική Ελλάδα».

Στη συνάντηση που είχαν προχθές στην πόλη μας οι απόφοιτοι των πανεπιστημιακών σχολών, που πριν 30-40 χρόνια σπούδασαν στη Λαμία, μας έλεγαν ότι τις προηγούμενες δεκαετίες η Λαμία ήταν μια ζωντανή πόλη, μια πραγματική φοιτητούπολη όταν ο Βόλος ακόμα δεν είχε καθόλου φοιτητές (δείτε εδώ).

Βέβαια στη συνέχεια τους κάναμε δώρο την Παιδαγωγική Ακαδημία και άλλες Σχολές, με αποτέλεσμα οι Θεσσαλικές πόλεις να πλημμυρίζουν από φοιτητές και εμείς να είμαστε "κωμόπολη" μπροστά τους.

Όταν εμείς μιλάμε για ίδρυση Πανεπιστημίου Στερεάς, κάποιοι έχουν αναλάβει εργολαβικά την υπονόμευση αυτής της διεκδίκησης λέγοντας ότι δεν έχει καμία σημασία το όνομα, ενώ γνωρίζουν πολύ καλά ότι είμαστε η μοναδική Περιφέρεια, από τις 13 της χώρας, που δεν έχει Πανεπιστήμιο.

Είναι αυτοί που έχουν χάσει κάθε επαφή με την τοπική κοινωνία. Είναι αυτοί που όταν τους προτείναμε να καθίσουν όλοι στο ίδιο τραπέζι και να εκπονήσουν ένα σχέδιο για την ανάπτυξη της Λαμίας και της Φθιώτιδας, έκαναν πως δεν άκουσαν, γιατί δεν έχουν κανένα όραμα για το αύριο της Φθιώτιδας.

Η συνταγή για την ανάπτυξη της περιοχής είναι μια και μοναδική: Όσοι αγαπάμε πραγματικά αυτόν τον τόπο να αναλάβουμε πρωτοβουλίες. Ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί.

Ας πάψουμε να είμαστε μέσα στη μιζέρια καθημερινά. Ας δούμε το ποτήρι μισογεμάτο και ας σηκώσουμε τα μανίκια, βάζοντας στο περιθώριο τους βολεμένους και τους παρτάκηδες. Η ΑΓΑΠΗ για τον τόπο λέει στην ανάρτησή του παρακάτω ο συμπολίτης μας μπορεί να καταφέρει πολλά.

Διαβάστε την ανάρτηση του Βαγγέλη Τσιάτσου:

«Είμαι στο μαγαζί , κοιτάω την πλατεία … άδεια!
Μόλις «πέσει» το φως της ημέρας το μοναδικό φως ανοιχτό σ αυτή θα είναι το δικό μου και των 2 περιπτέρων!
Κάθομαι και σκέφτομαι πως ήταν η πλατεία μας 10 χρόνια πριν… και με σφίγγει η καρδιά μου!
Ως ενεργός πολίτης , οικογενειάρχης και τελευταία ως επιχειρηματίας αυτής της πόλης προσπαθώ να σκεφτώ τρόπους να βγούμε από αυτό το τέλμα !
Το οφείλουμε στις νέες γενιές άλλωστε που ακολουθούν !!
Ας ξεκινήσουμε έναν διάλογο με το τι πιστεύει ο καθένας μας ότι πρέπει να αλλάξουμε σ αυτόν τον τόπο ώστε να δούμε την αλλαγή που όλοι ζητάμε και θέλουμε!
Ξεκινάω πρώτος και λέω ότι θα ήθελα να δω περισσότερη αγάπη γι αυτό τον τόπο από εμάς τους ίδιους γιατί όταν κάτι το αγαπάς κάνεις απίστευτα πράγματα που φαντάζουν αδύνατα!
Πχ : η αγάπη της μάνας!»