Καποδίστριας... Από την Πέτρα στο Ναύπλιο και η ΔΟΛΟΦΟΝΊΑ του στα σκαλιά της Ιστορίας!

Σαν σήμερα, στις 27 Σεπτεμβρίου 1831, δολοφονήθηκε στο Ναύπλιο ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδας, ο Ιωάννης Καποδίστριας.

Όταν έφτασε στην Ελλάδα ο Καποδίστριας, η επανάσταση βρισκόταν ακόμη σε εξέλιξη.
Εκκρεμούσε ο βαθμός ανεξαρτησίας του κράτους, αν θα ήταν αυτόνομο ή ανεξάρτητο και ο καθορισμός των συνόρων του, ακόμη, δεν είχαν σταματήσει οι πολεμικές επιχειρήσεις.

Η τελευταία μάχη δόθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 1829 στην Πέτρα της Βοιωτίας, όπου ελληνικές δυνάμεις με επικεφαλής τον Δ. Yψηλάντη επικράτησαν επίλεκτων τουρκικών δυνάμεων.

Λίγο αργότερα, χάρη και στους επιδέξιους χειρισμούς του Κυβερνήτη, η Ελλάδα όχι μόνο αναγνωρίστηκε κράτος ανεξάρτητο (πρωτόκολλο της Ανεξαρτησίας, 1830), αλλά και διεύρυνε τα σύνορά της ενσωματώνοντας όλα τα εδάφη νοτίως της γραμμής Αμβρακικού κόλπου - Παγασητικού κόλπου (συνθήκη της Κωνσταντινούπολης, 1832).

Το ελληνικό κράτος θα περιελάμβανε τη Στ. Ελλάδα, την Πελοπόννησο, τα νησιά του Αργοσαρωνικού, την Εύβοια, τις Κυκλάδες και τις Σποράδες.

Ο Καποδίστριας βρήκε την Ελλάδα χωρίς δικαστική οργάνωση. Προσπάθησε να ανοικοδομήσει το κατεστραμμένο εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδας.
Μέχρι και την καραντίνα για όσες κοινότητες υπέφεραν από εξάρσεις μολυσματικών ασθενειών όπως ο τύφος, έφερε ως πρακτική.

Ο απαίδευτος και άκληρος λαός που συνέχισε κατά τον Κοραή να προσμένει τους Ρώσους για να φέρουν όχι τον φωτισμό αλλά την άδεια να χτίζει εκκλησίες δεν ήταν άξιος μεγάλης προσοχής από τους ηγέτες της κοινωνίας.

Το κάλεσμα του Καποδίστρια για τη συγκρότηση τακτικού στρατού αγνοήθηκε από τους μεγάλους οπλαρχηγούς και τους ατάκτους τους.
Προτίμησαν να συνεχίζουν να αντλούν πόρους από τις περιοχές της εξουσίας τους, από το να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι.
Κατάφερε, όμως, ο Καποδίστριας να καταστείλει την πειρατεία και σε κάποιον βαθμό τη ληστεία.

Ενδιαφέρθηκε αποφασιστικά για τη γεωργία (κάπου εκεί, άλλωστε, μπαίνει και ο αστικός μύθος για την πατάτα), που αποτελούσε τον ακρογωνιαίο λίθο της ελληνικής οικονομίας.
Όλα από το μηδέν. Οι πολιτικές κινήσεις του Καποδίστρια προκάλεσαν τη δυσαρέσκεια.

Η αδυναμία ικανοποιήσεως όλων των αιτημάτων, σε συνδυασμό με την καθυστέρηση διεξαγωγής των εκλογών, έδωσαν την αφορμή για τον σχηματισμό ισχυρής αντιπολίτευσης κατά του Κυβερνήτη.

Πρώτα η Ύδρα ήταν αυτή που εξεγέρθηκε κατά του Καποδίστρια. Εκεί, μάλιστα, ο Μιαούλης προκειμένου να μη συλληφθεί ανατίναξε τη φρεγάτα Ελλάς και την κορβέτα Ύδρα (τα δύο πιο αξιόπλοα πλοία του ελληνικού στόλου) και διέφυγε στην Ύδρα.

Στη συνέχεια ήταν οι Μανιάτες οι οποίοι επίσης εξεγέρθηκαν και αρνούνταν να πληρώσουν τους φόρους προς την κεντρική εξουσία. Φιλοδοξία της Μάνης, με επικεφαλής τη φάρα των Μαυρομιχαλαίων ήταν να αποκτήσει δικό της τελωνείο, έγινε η αφορμή για τη δολοφονία του.

Ο Καποδίστριας σε μια κρίσιμη πολιτική απόφαση θεώρησε τον 66χρονο πολέμαρχο Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη πως ήταν αυτός που κινούσε τα νήματα πίσω από την εξέγερση και διέταξε να τον συλλάβουν και να τον κλείσουν σε ένα κελί στο Ιτς – Καλέ (Ακροναυπλία).

Την Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 1831 στις 06:35 ο Καποδίστριας φεύγει από το σπίτι του για τον Άγιο Σπυρίδωνα. Περίπου 100 με 150 μέτρα από την εκκλησία, σε ένα ερημικό σημείο της διαδρομής, ο Γιώργης με τον Κωνσταντίνο Μαυρομιχάλη πλησιάζουν λαμπροντυμένοι τη συνοδεία του Καποδίστρια από πίσω, όπου και τον δολοφόνησαν.

Ο Κωνσταντίνος συλλαμβάνεται και σκοτώνεται από τον φρουρό του και το πλήθος.
Ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης κρύφτηκε στην Γαλλική πρεσβεία όπου τον παρέδωσαν και καταδικάσθηκε σε θάνατο από στρατοδικείο και εθανατώθη δια τυφεκισμού το πρωί της 10ης Οκτωβρίου 1831.

Υ.Γ.1. Πριν τη δολοφονία του είχε πει:
«Αν οι Μαυρομιχαλαίοι θέλουν να με δολοφονήσουν ας με δολοφονήσουν. Τόσο το χειρότερον δι’ αυτούς. Θα έλθη κάποτε η μέρα κατά την οποίαν οι Έλληνες θα εννοήσουν την σημασίαν της θυσίας μου»!

Υ.Γ.2. Στην έλευση του Ιωάννη Καποδίστρια, μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας, εναντιώθηκαν με λύσσα οι κοτζαμπάσηδες, οι Υδραίοι καπεταναίοι, ο Μαυροκορδάτος και ο Κωλέττης.
Από πολύ συγκεκριμένες οικογένειες, Κωλέττηδες, Μαυροκορδάτοι και Τρικούπηδες, προέρχεται η πολιτική ηγεσία του τόπου κατά την διάρκεια του 19ου αιώνα.
Τον 20ό αιώνα αλλάζουν απλά τα ονόματα αλλά η οικογενειοκρατία συνεχίζεται κανονικά.
Η παράδοση συνεχίζεται και τον 21ο αιώνα.
Η χώρα ξεκίνησε ως προτεκτοράτο και συνεχίζει την ίδια πορεία μέχρι σήμερα.

Υ.Γ.3. Αναμφίβολα, ο Ιωάννης Καποδίστριας ανήκει στις πιο εμβληματικές μορφές του ελληνικού κράτους από ιδρύσης του που άφησε ανεξίτηλη παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές.
Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι προς τιμήν του έχουν στηθεί σε πολλές πόλεις ανδριάντες και προτομές, πλατείες και δρόμοι φέρουν το όνομά του, ενώ στην Ελβετία θεωρείται εθνικός ήρωας.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ Η Ειδική Αγωγή στην Ελλάδα: μια ιστορία καλών προθέσεων και κακών εφαρμογών (του Γιώργου Καρανάσιου)