Παράπονα (του Χρήστου Τσουράκη)

ΠΑΡΑΠΟΝΑ

Παραπονιέται η ζωή
Που τρέχει και δεν φτάνει
Κι ο χρόνος την παρηγορεί
Πως έτσι πάντα χάνει.

Παραπονιέται η βροχή
Και λέει στο χωράφι
Γιατί υπάρχουν νηστικοί
Στο δωρεάν χρυσάφι;-

Ο ήλιος το παράπονο
Το ’χει με τους ηγέτες
Αντί να λεν ευχαριστώ
Του στέλνουνε ρουκέτες.

Παράπονο κι η μοναξιά
Έχει με τη σιωπή της
Την ενοχλεί και της ζητά
Να κόψει την πνοή της.

Παράπονα κι ο γέροντας
Έχει απ’ τη ζωή του
Που του ’μεινε ο έρωτας
Κι έφυγε το πουλί του.

Παράπονα κι οι ποιητές
Έχουν από τις ρίμες
Κι όταν δεν κόβουν οι κουσιές*
Φταιν πάντοτε οι λίμες.

Παράπονο καθημερνό
Είναι και το δικό μου
Που δεν μου λέει σ’ αγαπώ
Η δίμετρη του δρόμου.

Παραπονιούνται κι οι θεσμοί
Παλιά και τώρα ακόμα
Που σπάζουνε οι οχετοί
Απ’ τη βαριά τους βρώμα.

*κουσιά=γεωργ. εργαλείο
που κόβανε το τριφύλλι.

Λαμία 18/10/2025
Χ.Τ ο Βιτ’λιώτης.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ Η Ειδική Αγωγή στην Ελλάδα: μια ιστορία καλών προθέσεων και κακών εφαρμογών (του Γιώργου Καρανάσιου)