«Ζητείται εντιμότης» (του Κώστα Τσιαλαφούτα)

Παραφράζοντας τον τίτλο του βιβλίου «Ζητείται ελπίς» του Αντώνη Σαμαράκη θα έλεγα σήμερα «Ζητείται εντιμότης».

Στο «Ζητείται ελπίς» ο συγγραφέας ερευνά την ανθρώπινη ύπαρξη και την αναζήτηση ελπίδας, μέσα από εικόνες της καθημερινής ζωής. Οι ήρωες του βιβλίου συγκρούονται και αποκαλύπτουν την απελπισία και την ανάγκη τους για φως.

Στο «Ζητείται εντιμότης» θα μπορούσε να είναι τίτλος άλλου βιβλίου με συγγραφέα την ελληνική κοινωνία, διότι υπάρχει μια περιρρέουσα αποπνικτική ατμόσφαιρα, που συντηρείται από την αδιαφάνεια, την αναξιοκρατία και την εκμετάλλευση.

Μπροστά στα χειροπιαστά θαύματα της ύλης και της μηχανής, ο άνθρωπος της εποχής μας έχασε την πνευματική του ισορροπία, λησμόνησε το αληθινό νόημα της ύπαρξής του κι αποδύθηκε σ’ έναν αγώνα ικανοποίησης περιττών αναγκών, που γέννησαν οι ανέσεις. Η κατάσταση αυτή μαρτυρεί μια σύγχυση στους στόχους και τις προοπτικές του σημερινού ανθρώπου.

Φαίνεται καθαρά πως η ηθική και οι αξίες  περνούν μια μεγάλη κρίση στην εποχή μας και συνδέεται άμεσα με το είδος  του πολιτισμού του αιώνα μας.

Το εμείς του Μακρυγιάννη έχει μετατραπεί σε ένα παρεΐστικο εγώ. Η έλλειψη σεβασμού του δημόσιου χρήματος είναι κοινή παραδοχή των πολιτών. Το επιβεβαιώνουν οι απευθείας αναθέσεις, οι υπερτιμολογήσεις, η απουσία ουσιαστικών ελέγχων στην παράδοση δημοσίων έργων, με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που χρηματοδοτήθηκαν.

Οι χιλιάδες προσοντούχοι νέοι, με πλήρεις και εξειδικευμένες σπουδές, ξενιτεύονται, γιατί δεν υπάρχει αξιοκρατία, ώστε να διεκδικήσουν μια θέση εργασίας στην ελεύθερη αγορά ή σε στελέχωση δημόσιας υπηρεσίας. Συνήθως προσλαμβάνονται όσοι έχουν πρόσβαση στα κέντρα εξουσίας με τις κατάλληλες γνωριμίες, με τις φωτογραφικές διατάξεις, τη συνέντευξη και την αφαίρεση του δικαιώματος ένστασης. Υπάρχει όμως μια νομική και δημοκρατική επικάλυψη, ώστε να κάνουν τη δουλειά τους ήσυχα και αθόρυβα, δένοντας τα χέρια σε όσους αμφισβητούν τη διαδικασία του διαγωνισμού. Το δημογραφικό πρόβλημα, που είναι εθνικό πρόβλημα δεν συγκινεί κανέναν και δεν λαμβάνονται μέτρα για την επίλυσή του. Η Ελλάδα συρρικνώνεται, αδιαφορούμε για την ελληνική γλώσσα, την παράδοση, τον πνευματικό και φυσικό πλούτο, με κίνδυνο να χαθεί ο βασικός πυλώνας πολιτισμού της Ευρώπης.

Αναζητούμε όλοι ισονομία και καθαρές λύσεις σε μια δημοκρατική χώρα, με παράδοση – πρότυπο την αρχαία Αθήνα, όπου υπήρχαν διακριτοί οι ρόλοι ελεγκτών και ελεγχομένων.

Ο ανεξέλεγκτος φιλελευθερισμός στο όνομα του ανταγωνισμού και της ελεύθερης αγοράς κρατά σταθερά τη σημαία της εκμετάλλευσης εις βάρος της ελληνικής κοινωνίας.

Η ερημοποίηση των χωριών και της υπαίθρου είναι αποτέλεσμα μιας συνειδητοποιημένης επιλογής για εγκατάλειψη του αγροτικού και κτηνοτροφικού τομέα. Οι παραγωγοί πωλούν τα προϊόντα τους σε εξευτελιστική τιμή και λόγω των μεσαζόντων και της απουσίας ελέγχου και κρατικής παρέμβασης να φτάνουν πανάκριβα στο ράφι των καταναλωτών. Οι ¨μαϊμού¨ επιδοτήσεις αδικούν τους πραγματικούς παραγωγούς. Η διαφθορά βασιλεύει. Το τραπεζικό σύστημα που το καλοτάισαν οι κυβερνήσεις της τελευταίας δεκαετίας, δε συμβάλλει στην ανάπτυξη και την στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων με τον τρόπο που λειτουργεί. Εκμεταλλεύεται τον καταθέτη και δανειστή με τα επιτόκια που θέλουν οι ίδιοι. Οι μακροχρόνιες εξυπηρετήσεις δανείων γίνονται μόνο σε ημετέρους χωρίς τις προβλεπόμενες κυρώσεις.

Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και κυρίως τα αθηναϊκά, δεν θίγουν τα κακώς κείμενα ή τα περνούν γρήγορα και τελευταία, παραπληροφορούν, δημιουργούν μια σύγχυση, δικαιολογούν και τα δελτία ειδήσεων και πολλές εκπομπές καλύπτονται με αστυνομικού περιεχομένου θέματα. Και βέβαια ανάλογα με τον κυβερνητικό πατριωτισμό που επιδεικνύουν, μοιράζεται και το σίγουρο χρήμα των επιχορηγήσεων – διαφημίσεων.

Ο πλούτος της χώρας μας έχει συγκεντρωθεί σ’ ένα μικρό αριθμό προσώπων, εταιριών, εργολάβων και ο λαός να ζει στη φτώχεια, χωρίς ποιότητα ζωής και ευοίωνο μέλλον. Η κλεπτοκρατία ανθίζει λόγω ατιμωρησίας και συγκάλυψης.

Ασφαλώς υπάρχουν έντιμα και ικανά πρόσωπα, αλλά τα περισσότερα λειτουργούν χωρίς ηθικούς φραγμούς, ρυθμίζουν τη μοίρα μας και διαχειρίζονται το δημόσιο χρήμα προς όφελος των ολίγων και των ιδίων.

Η δύναμη των πολιτών να αλλάξει αυτή την αρρωστημένη κατάσταση βρίσκεται στα χέρια του, στην ψήφο του.

Κυβερνήσεις, κόμματα, υπουργοί, βουλευτές, περιφερειάρχες, δήμαρχοι, γραμματείς και φαρισαίοι που με τη λειτουργία τους και τις αποφάσεις τους βλάπτουν την πατρίδα, την ελληνική κοινωνία και τους πολίτες πρέπει να τεθούν στο περιθώριο. Έχουμε ευθύνη να το πράξουμε και υποχρέωση να παραδώσουμε στις νέες γενιές ένα καλύτερο μέλλον. Μια Ελλάδα που θα σκορπίζει φως ανθρωπιάς, αξιοπρέπειας, προόδου και ευημερίας.

Κώστας  Τσιαλαφούτας
Δάσκαλος

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ «Θερμοπύλες: Η Αλήθεια, η Ελευθερία και το Μέλλον της Ελλάδας» - Η εμπνευσμένη ομιλία του Νίκου Κουτσιανά