Γνωρίζατε ότι υπάρχει ένα λουλούδι που φύεται μόνο στην Ακρόπολη; Πρόκειται για την Μικρομέρια της Ακρόπολης (Micromeria acropolitana), που είναι είδος μικρού φυτού του γένους Μικρομέρια (Micromeria) της οικογένειας των χειλανθών (Lamiaceae ή Labiatae). Μάλιστα, ήταν ένα εξαφανισμένο είδος από την ελληνική και την παγκόσμια χλωρίδα για περισσότερο από έναν αιώνα.

Αποτελεί ενδημικό φυτό της Αθήνας και συγκεκριμένα του βράχου της Ακροπόλεως, στον οποίο φύεται αποκλειστικά. Έχει ύψος 5 έως 30 εκατοστά και ανθίζει από τον Μάιο έως τον Ιούνιο. Τα άνθη της έχουν χρώμα ροζ.

Το φυτό ανακάλυψαν οι Γάλλοι βοτανολόγοι Ρενέ Μερ (Rene C.J.E. Maire) και ο Μαρσέλ Πετιμεγκέν (Marcel G.C. Petitmengin), στις 30 Αυγούστου του 1906 (“In Acropoli Athenarum”, 30.8.1906, Maire & Petitmengin, Mission Botanique en Orient no. 1073). Ορίστηκε για πρώτη φορά το 1908 από τον Αυστριακό βοτανολόγο Έουγκεν φον Χαλάσι (Eugen von Halácsy). Σε μη επίσημα δημοσιευμένο, χειρόγραφο έγγραφο του αναφέρεται αρχικά στο φυτό με το όνομα «Micromeria athenae», το οποίο περιγράφεται ως λεκτότυπος.

Ο Χαλάσι παρουσιάζει το φυτό με το όνομα «Micromeria acropolitana» στο έργο του «Conspectus Florae Graecae».

Το φυτό είχε εξαφανιστεί για αρκετά χρόνια. Τον Ιανουάριο του 1981 το φυτό συμπεριελήφθη, με σχετικό Προεδρικό Διάταγμα, στον κατάλογο των προστατευόμενων φυτών από την ελληνική κυβέρνηση. Το 2006, 100 χρόνια μετά την πρώτη του ανακάλυψη, εντοπίστηκε ξανά, γύρω από την Ακρόπολη από τον Έλληνα βιολόγο Γρηγόρη Τσούνη και τον γιο του Λάμπρο.

Βρέθηκαν μπροστά σε έναν μικρό πληθυσμό φυτών, ήταν περίπου 200. Ταυτοποιήθηκαν το 2009 από τη Καθηγήτρια Βοτανικής Δρ. Κιτ Ταν από το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης. Η θέση του πληθυσμού κρατείται μυστική για λόγους ασφαλείας.

Από το 2004 ο Γρηγόρης Τσούνης, καθώς γράφει το βιβλίο του «Γύρω από την Ακρόπολη», παρατηρεί και καταγράφει το πλούσιο οικοσύστημα της περιοχής. Και δύο χρόνια αργότερα, σε βόλτα μαζί με τον γιο του,  τα εντοπίζει. Συγκεκριμένα γράφει: «Μόλις το είδα από μακριά λέω «να μια μικρομέρια» – γιατί τα φύλλα του έχουν μικρά μέρη. Αλλά ποια μικρομέρια ακριβώς;».

Το φυτό κινδυνεύει από την ανθρώπινη παρουσία, την τουριστική δραστηριότητα, την εκρίζωση και τον καθαρισμό του αρχαιολογικού χώρου. «Όπως δείχνουμε ενδιαφέρον για τα μνημεία του πολιτισμού μας, οφείλουμε να δείξουμε το ανάλογο ενδιαφέρον και για τους θησαυρούς της φυσικής μας κληρονομιάς» σημειώνει.

Πηγή: emikos.gr