Πολυσήμαντη η συνέντευξη Τσίπρα στον Νίκο Χατζηνικολάου και ουσιαστικά η αναγγελία της στροφής προς το ρεαλισμό. Θα σταθούμε, όμως σε δύο μηνύματα που συνδέονται μεταξύ τους, αλλά και με την προσγείωση στο πεδίο του ρεαλισμού.

Το πρώτο μήνυμα είναι πως έλαβε τέλος η ¨εποχή της αθωότητας¨. Μέσα από τις παρεμβάσεις και κυρίως από τις εξομολογήσεις και την παραδοχή λαθών που εμμέσως και ορισμένες φορές ευθέως ο κύριος Τσίπρας τα απέδωσε στην απειρία και στην ¨αθωότητα¨ να εμπιστευθεί τους μηχανορράφους (δεν είπε χαρακτηρισμό, αλλά σαφώς τον εννοούσε) Ευρωπαίους, η κυβέρνηση ζυμώθηκε, ψήθηκε και πολύ γρήγορα έβαλε τέλος στην αθώα πίστη και τυφλή εμπιστοσύνη στις προφορικές δεσμεύσεις.

Η εξομολόγηση της αθωότητας και η αναγγελία του τέλους της είναι ένα πολύ ευφυές επικοινωνιακό τέχνασμα με το οποίο επιχειρείται να ξεπεραστούν οι αδυναμίες, να δικαιολογηθούν οι ακραίες δεσμεύσεις και να προετοιμαστεί το έδαφος για τη διολίσθηση στο ρεαλισμό που είναι το δεύτερο σημαντικό μήνυμα που έστειλε ο Αλέξης Τσίπρας.

Στο πεδίο της διαπραγμάτευσης η ρεαλιστική προσέγγιση που ξεδίπλωσε ο πρωθυπουργός σημαίνει πως σε περίπτωση έντιμης συμφωνίας με τους πιστωτές όλα βαίνουν καλώς, αλλά αν αυτοί επιμείνουν σε μέτρα εκτός της εντολής που έλαβε ο κύριος Τσίπρας από το εκλογικό σώμα, τότε θα αποφανθεί ο λαός, θα γίνει δημοψήφισμα.

Πρόκειται για έναν πολύ ενδιαφέροντα και ευφυή ελιγμό για να μην διαταραχτούν σε σημαντικό βαθμό οι σχέσεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, να μην εκδηλωθούν ανταρσίες και διαφωνίες στη Βουλή και να εξουδετερωθεί η αντιπολίτευση καθώς ένα δημοψήφισμα για την αποδοχή ή όχι της συμφωνίας θα έχει σαν αποτέλεσμα ένα συντριπτικό ναι στη συμφωνία.

Ουσιαστικά ο κύριος Τσίπρας προανήγγειλε ότι οι πιθανότητες για μία συμφωνία που δεν θα διακρίνεται από τα στοιχεία της εντιμότητας, όπως τα προσδιόρισε είναι ¨επί θύραις¨ και θα γίνει αποδεκτή και εφαρμοστέα από την κυβέρνηση από τη στιγμή που θα την αποδεχτεί ο λαός.

Δηλαδή σε αυτή την περίπτωση, θέλησε να μας πει ο πρωθυπουργός πως δεν την αποδέχεται μεν, αλλά θα την κάνει δεκτή με βαριά καρδιά μόνο και μόνο για να τη θέσει στην ετυμηγορία του λαού. Ο ίδιος «νίπτει τας χείρας του».

Οπότε άνετα μπορούμε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι κάποιες, αν όχι όλες, οι κόκκινες γραμμές θα ποδοπατηθούν από τους εφορμώντες πιστωτές, χωρίς η κυβέρνηση να έρθει σε ρήξη.

Η ρήξη είναι πλέον εκτός των επιλογών του κυρίου Τσίπρα.

Εκτός κι΄ αν ο λαός μέσω του δημοψηφίσματος αποφανθεί ότι επιλέγει τη ρήξη, επιλογή που δεν έχει καμία πιθανότητα από τη στιγμή που ορισμένοι θα επιδιώξουν να περάσουν στο εκλογικό σώμα το μήνυμα πως ουσιαστικά επιλέγει για παραμονή εντός ή για έξοδο από το ευρώ.

Οπότε ας ετοιμαζόμαστε για συμφωνία και για μέτρα που προηγουμένως δεν ήταν αποδεκτά.

Θανάσης Λυρτσογιάννης

newsit.gr