«Η δολοφονία του παιδιού μας δεν περιγράφεται, ούτε κοστολογείται»

Ο πατέρας της Ελένης Τοπαλούδη έκανε δηλώσεις και εξήγησε το λόγο, που ο ίδιος και η σύζυγος του κατέθεσαν αγωγή με την οποία ζητούν αποζημίωση 980.000 ευρώ από τους δολοφόνους της κόρης τους.

Ο Γιάννης Τοπαλούδης μίλησε στην εκπομπή «Το Πρωινό» και δήλωσε πως «αν θα πάρουμε χρήματα, σίγουρα θα διαθέσουμε και κάποια για κάποιες δράσεις. Το παιδί μας να ζούσε και όλα τα υπόλοιπα χαλάλι σε όλους, τους δολοφόνους, τους γονείς τους».

Σύμφωνα με τον ίδιο, το ποσό είναι μεγάλο, γιατί ξόδεψαν πολλά χρήματα, ώστε να μπουν οι ένοχοι στη φυλακή. «Πάρα πολλά χρήματα, αν αναλογιστεί κανένας από όταν έγινε αυτό το τραγικό συμβάν, με τα έξοδα για τη μεταφορά της σορού του παιδιού μας, κηδείες, μνημόσυνα, εδώ και από εκεί και πέρα ο δικαστικός Γολγοθάς. Είχαμε και το θέμα των πολλών μετακινήσεων και δυστυχώς τα χιλιόμετρα είναι πάρα πολλά από το Διδυμότειχο στην Αθήνα. Και οικονομικό και ψυχοφθόρο ήταν αυτό που περνούσαμε. Κάθε φορά που ερχόμασταν στην Αθήνα ήταν περίπου 1.000 ευρώ», είπε χαρακτηριστικά.

Πάνω από 45.000 ευρώ στις μετακινήσεις

Σε ερώτηση πως «έγιναν περισσότερες από 40 συνεδριάσεις, αρά κοντά στις 45.000 ευρώ», ο Γιάννης Τοπαλούδης απάντησε πως «είναι μόνο οι μετακινήσεις. Βάλε τα έξοδα τα δικαστικά των παραβόλων. Όλα αυτά της διατροφής που είχαμε εκεί και συνεισφέρετε και εμείς. Το κοστολόγιο θα έλεγα ότι φτάνει τις 60.000 ευρώ μόνο για αυτά τα έξοδα των μετακινήσεων. Χονδρικά τα λέω».

Επίσης, σημείωσε ότι «ζοριζόμασταν και κάποιοι φίλοι, συγγενείς, κουμπάροι, ο νονός της Ελένης όλοι λίγο-πολύ βοηθούσαν κι αυτοί από το υστέρημα τους. Συν ότι αφήσαμε πίσω τα περίπου επτά-οκτώ δάνεια που έχουμε στις τράπεζες και εδώ τις ημέρες των δικαστηρίων, μας έπαιρναν τηλέφωνο για να πάμε να πληρώσουμε τα δάνεια που τα είχαμε αφήσει πίσω πέντε και έξι μήνες. Η ψυχική οδύνη και όλα αυτά που περνούσαμε κάθε φορά, που ήταν να γίνει το δικαστήριο, αναβολή, ξανά η ψυχολογία στο ναδίρ. Συν ότι όλα αυτά έχουν επιπτώσεις και στην υγεία μας».

Ωστόσο, ξεκαθάρισε ότι «η δολοφονία του παιδιού μας δεν περιγράφεται, ούτε κοστολογείται. Για να καταλάβει κάποιος θα πρέπει να έρθει να μείνει μερικές μέρες μαζί μας. Δεν έχουμε το κουράγιο για να ασχοληθούμε με το παιδί μας το άλλο. Χάθηκε η ενεργητικότητα, η διάθεση να προσφέρουμε. Έχουν πεθάνει όλα αυτά μέσα μας. Είναι οι ψυχολογικές επιπτώσεις και ο επηρεασμός του παιδιού μας που ήταν και σε κρίσιμη περίοδο εφηβείας και έζησε αυτά που έζησε και δεν ξέρουμε τι μπορεί να έχει μέσα του».