Μια αγκαλιά για το μικρό Βασίλη που κατάφερε μετά από αλλεπάλληλα χειρουργεία να σταθεί στα πόδια του. «Να μην ξανασυμβεί σε κανέναν…»

Στις σχολικές αίθουσες επέστρεψε αυτή την εβδομάδα, ο 12χρονος Βασίλης, που είχε τραυματιστεί στις 25 του περασμένου Σεπτέμβρη, πέφτοντας από μεγάλο ύψος μέσα στο σχολείο του, το 3^ο Γυμνάσιο Λαμίας.

Μετά από σχεδόν τρεις μήνες ο μικρός Βασίλης είναι και πάλι με τους συμμαθητές και τους καθηγητές του, έχοντας καταφέρει μετά από τρεις χειρουργικές επεμβάσεις να σταθεί στα πόδια του και να ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία.

Το ατύχημά του είχε συγκλονίσει το πανελλήνιο. Από τη μία στιγμή στην άλλη ένα μικρό παιδί που είχε φύγει το πρωί από το σπίτι του για να πάει σχολείο, βρέθηκε βαρύτατα τραυματισμένο στο Νοσοκομείο Λαμίας.

«Να μην ξανασυμβεί ποτέ και σε κανέναν…»

Για την κατάσταση στην οποία βρισκόντουσαν τα κάγκελα, μαζί με αυτό που υποχώρησε, έχει διαταχθεί ΕΔΕ και επιπλέον θα διερευνηθεί και δικαστικά από τη νομική εκπρόσωπο της οικογένειας. Μια οικογένεια που όλο αυτόν τον καιρό αντιμετωπίζει με δύναμη ψυχής και αξιοπρέπεια την απρόσμενη περιπέτεια του παιδιού της.

«Αυτό που ζητάμε είναι να μην ξανασυμβεί κάτι παρόμοιο σε κανένα παιδί», λέει στο LamiaReport η κα Άννα, μητέρα του μικρού Βασίλη. «Αυτό που συνέβη στο δικό μας παιδί, θα μπορούσε να συμβεί και σε άλλα παιδιά. Ο Βασίλης ήταν μαζί με δύο συμμαθητές του. Αυτός ακούμπησε στο κάγκελο που έπεσε και τα άλλα δύο παιδιά στα διπλανά. Έτυχε στο παιδί μου. Για αυτό επιμένουμε ότι προέχει ο έλεγχος και η συντήρηση των σχολικών κτιρίων».

Όπως μας περιγράφει η κα Άννα, «ο Βασίλης είναι ένα ήσυχο παιδί. Στο συγκεκριμένο σχολείο, ήταν πρωτάκι. Δεν γνώριζε ότι υπήρχε κίνδυνος στα κάγκελα, αλλά δεν έκανε και κάτι απλά ακούμπησε και βρέθηκε στο κενό, όπως επιβεβαιώνουν τα παιδιά που ήταν δίπλα του».

Μέσα στην κακή του τύχη ο μικρός, κατόρθωσε να πέσει με τα πόδια. Θα μπορούσε όλα να ήταν πολύ χειρότερα σε διαφορετική περίπτωση. Ακόμη και έτσι όμως από τόσο μεγάλο ύψος, χρειάστηκαν δύο επεμβάσεις στα πόδια του και ένα χειρουργείο στη μέση.

«Μπροστά του όμως υπάρχει ακόμη δρόμος. Μετά τα Χριστούγεννα θα χειρουργηθεί και πάλι για να αφαιρεθεί το σίδερο από το πόδι του, ενώ μεγαλώνοντας θα πρέπει να ξαναμπεί σε χειρουργείο για την αλλαγή μοσχεύματος», μας λέει η κα Άννα που δοξάζει το Θεό που το παιδί της κατάφερε να σταθεί στα πόδια του.

Πικρία αλλά και ευγνωμοσύνη

Τη ρωτήσαμε ποιοι στάθηκαν δίπλα τους όλον αυτόν τον καιρό και διακρίνουμε μια κάποια πικρία αν και με πολλή ευγνωμοσύνη μας λέει ότι ήταν πολλοί αυτοί που τηλεφώνησαν για ευχές και επισκέφτηκαν το παιδί της στο Νοσοκομείο. Η ίδια επιμένει να στέκεται μόνο σε αυτούς που βοήθησαν και νοιάστηκαν. Συγκινήθηκε από το ενδιαφέρον τον παλιών δασκάλων του παιδιού της από το 10^ο Δημοτικό, που συγκέντρωσαν ακόμη  και χρηματικό ποσό από το υστέρημά τους.

Επίσης η Διεύθυνση Εκπαίδευσης φρόντισε όσο διάστημα το παιδί έμεινε σπίτι να μη χάσει μαθήματα τα οποία γινόντουσαν με τηλεκπαίδευση.

Στο σχολείο επίσης κάνουν ότι μπορούν για την ευκολότερη μετακίνηση του Βασίλη, τον οποίο αγκάλιασαν οι συμμαθητές του. Το σημείο από όπου έπεσε, δεν είναι πλέον προσβάσιμο, όμως ο κίνδυνος μπορεί να βρίσκεται παντού για τα παιδιά μας αν τα κτίρια δεν ελέγχονται τακτικά και ακόμη χειρότερα, αν δε συντηρούνται σωστά…