Στα πλαίσια του Φεστιβάλ για σολίστες και πρωταγωνιστές που διοργανώνει το Δημοτικό περιφερειακό θέατρο Ρούμελης, «Το Κιβώτιο» του Άρη Αλεξάνδρου, για μία μόνο παράσταση το Σάββατο 2 Απριλίου, στις 21.00, στο Δημοτικό θέατρο Λαμίας.

Η επιτυχία συνεχίζεται για έκτη χρονιά!

«Το Κιβώτιο», το εμβληματικό μυθιστόρημα του Άρη Αλεξάνδρου, παρουσιάζεται σε μορφή θεατρικού μονολόγου, για έκτη συνεχόμενη χρονιά στο Studio Μαυρομιχάλη, σε σκηνοθεσία Φώτη Μακρή και Κλεοπάτρας Τολόγκου.

Δείτε όλες τις πληροφορίες για την παράσταση εδώ.

Συνέντευξη:

Ο σκηνοθέτης και ηθοποιός Φώτης Μακρής μιλάει στο LamiaReport για την μεγάλη επιτυχία της παράστασης, που θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε στο Δημοτικό Θέατρο Λαμίας το βράδυ του Σαββάτου.

LR: Στο Studio Μαυρομιχάλη, συνεχίζεται με μεγάλη επιτυχία «Το Κιβώτιο», εδώ και επτά χρόνια. Πού πιστεύετε ότι οφείλεται η επιτυχία του;

ΑΠ: Δύο στοιχεία θεωρώ ότι λειτουργούν καταλυτικά στην μεγάλη προσέλευση του κόσμου. Πρώτον το αριστουργηματικό κείμενο του Άρη Αλεξάνδρου (δεν είναι τυχαίο ότι όλοι οι μελετητές το κατατάσσουν μέσα στα 3 καλύτερα μυθιστορήματα που έχουν γραφτεί στην χώρα μας τον εικοστό αιώνα) και δεύτερον το τεράστιο ιδεολογικοπολιτικό φορτίο που κουβαλάει, και το οποίο, με έναν μαγικό τρόπο, μέσα σε αυτά τα 44 χρόνια που μεσολάβησαν από την έκδοσή του, καταφέρνει να είναι συνεχώς σε διάλογο με την επικαιρότητα! Αυτό μόνο τα κλασικά έργα
μπορούν να το καταφέρουν και φυσικά «Το Κιβώτιο» ανήκει σε αυτά.

Αν μου επιτρέπεται να προσθέσω και έναν τρίτο στοιχείο, λίγο πιο προσωπικό, θα έλεγα ότι σε αυτήν την απήχηση που έχει η παράσταση, συμβάλει λίγο και η δική μου σχέση με το κείμενο, σχέση λατρείας θα έλεγα, καθώς είχα την τύχη να το διαβάσω την χρονιά που κυκλοφόρησε, και ενώ ήμουν ακόμα μαθητής γυμνασίου και που με σημάδεψε ανεξίτηλα, τόσο πολύ ώστε από την στιγμή που ασχολήθηκα με το θέατρο, να τριβελίζει συνέχεια η ιδέα της σκηνικής του παρουσίασης. Μέχρι το 2015 που έγινε πράξη.

Η συγκεκριμένη παράσταση είναι ότι πιο προσωπικό και βαθύ έχω κάνει στο θέατρο. Και χαίρομαι που η δική μου αλήθεια βρίσκει τόσο μεγάλη απήχηση. Νοιώθω ευτυχής.

LR: Τι κοινό έχετε με τον εμβληματικό ήρωα του Κιβωτίου;

ΑΠ: Θα έλεγα ότι πλέον είναι ένα μεγάλο κομμάτι του εαυτού μου. Κάθε χρονιά ξεκινάω με την σκέψη ότι θα είναι η τελευταία, αλλά τελικά δεν τα καταφέρνω να τον απαρνηθώ… Κάνω παράλληλα άλλες παραστάσεις, διδάσκω στην δραματική σχολή του θεάτρου Τέχνης, διευθύνω 2 εργαστήρια, αλλά ένα κομμάτι της ψυχής μου επιστρέφει στο Κιβώτιο, βρίσκει εκεί τον ήρωά μου και νοιώθω – θα σας φανεί λίγο περίεργο αυτό – να ξαναβρίσκω το νήμα της ζωής μου από εκείνη την στιγμή που το διάβασα πριν 44 χρόνια μέχρι σήμερα. Τρέμω την στιγμή που θα τον εγκαταλείψω…

LR: Ποια φράση ξεχωρίζετε μέσα από τον μονόλογό σας;

ΑΠ: Μια φράση που πάντα δυσκολεύομαι να την πω, καθώς με εξοντώνει συναισθηματικά : « Δεν πρόκειται τώρα πια να αλλάξω τα όσα γίνανε. Άδειο είναι το Κιβώτιο.»

Κάθε φορά που φτάνω εκεί, είναι δύσκολα…

LR: Υπάρχει κάποιος συμβολισμός πίσω από το άδειο κιβώτιο;

ΑΠ: Υποψιάζομαι ότι σηματοδοτεί το κενό που καλούμαστε όλοι να γεμίσουμε. Ιδεολογικό κενό, υπαρξιακό κενό, αξιακό κενό… Δεν ξέρω …Το πώς θα το γεμίσει ο καθένας και αν θέλει να το γεμίσει, είναι προσωπική του υπόθεση προφανώς. Ο ήρωας του βιβλίου φτάνει σε μια απελπισμένη θα έλεγα πρόταση σε αυτούς που τον ακούνε, λέγοντας ότι «…αν νομίζετε ότι μπορείτε να το γεμίσετε με το πτώμα μου, τι περιμένετε και δεν με στήνετε στα έξη βήματα στον τοίχο;…»

Όπως καταλαβαίνετε οι ερμηνείες που μπορείτε να δώσετε στο άδειο Κιβώτιο είναι χιλιάδες ίσως, και φυσικά αλλάζουν ανάλογα με την εποχή και τις καταστάσεις. Γι’ αυτό είπα πριν ότι καταφέρνει το μυθιστόρημα να είναι συνεχώς σε διάλογο με το σήμερα.

LR:  Εκτός από σκηνοθέτης και ηθοποιός είστε και καλλιτεχνικός διευθυντής του θεάτρου «studio Μαυρομιχάλη». Με ποιο τρόπο επιλέγετε τα έργα που θα παρουσιαστούν;

ΑΠ: Το να νοιώσω μια ταραχή μέσα μου την πρώτη φορά που θα το διαβάσω. Δίνω πολύ μεγάλη σημασία στην πρώτη επαφή με ένα έργο. Φυσικά, μετά μπαίνουν στην εξίσωση και πιο πρακτικά πράγματα για την τελική επιλογή. Αλλά η πρώτη εντύπωση είναι σημαντικός παράγων. Πάντως σαφώς υπάρχει μια έλξη σε έργα που θίγουν πολιτικά και ιδεολογικά θέματα, καθώς και έργα που σκύβουν σε κοινωνικά θέματα με γνώση και ευαισθησία. Πολύ συχνά οι επιλογές μας δεν είναι «εύκολες», αλλά αυτός είναι ο λόγος που φτιάξαμε το δικό μας θέατρο. Για
να πούμε εγώ και οι συνεργάτες μου αυτά που μας απασχολούν και όχι να επιλέγουμε με κριτήριο το ταμείο. Όταν βέβαια συμβαίνουν και τα δύο, όπως έγινε με το κιβώτιο, τότε είμαστε διπλά ευτυχείς!

Δείτε όλες τις πληροφορίες για την παράσταση εδώ.