Για την σπουδαία κίνηση της δωρεάς ασθενοφόρου στο ΕΚΑΒ, μίλησε στην εκπομπή του ΑΝΤ1 «Καλημέρα Ελλάδα» η 83χρονη συνταξιούχος δασκάλα από την Κατερίνη, η οποία συγκίνησε με την ιστορία της ζωής της.

Η κυρία Ειρήνη Παρασκευοπούλου προέβη σε αυτή την ανιδιοτελή πράξη στη μνήμη του γιου της, του συζύγου, αλλά και του πατέρα της. Η συνταξιούχος είπε πως η αγορά του ασθενοφόρου καλύφθηκε από την αποζημίωση ενός απαλλοτριωμένου κτήματος, που έλαβε από το ελληνικό δημόσιο.

«Ο πατέρας μου σκοτώθηκε στο αλβανικό μέτωπο. Θάφτηκε εκεί, άγνωστος μεταξύ αγνώστων. Η Πολιτεία πριν από κάποια χρόνια μας αποζημίωσε για την ηρωική αυτοθυσία του πατέρα μου. Με αυτά τα χρήματα πήραμε ένα κομμάτι γης, το οποίο απαλλοτριώθηκε από το κράτος για την κατασκευή δρόμου. Το θεώρησα ιεροσυλία να χαλάσω αυτά τα χρήματα και αποφάσισα να προβώ στην αγορά του ασθενοφόρου στη μνήμη του γιου μου. Τι κάνει άλλο μία μάνα που χάνει το παιδί της στα 56 του χρόνια;», είχε πει χθες, η κ. Παρασκευοπούλου

Όπως είπε χαρακτηριστικά στον ΑΝΤ1, «δουλεύαμε όλοι, είμαστε όλοι εκπαιδευτικοί. Ήταν ιεροσυλία για τον πατέρα μου τα χρήματα αυτά να πάνε αλλού. Τα χρήματα ήταν του παιδιού μου, αλλά… Να σωθούν όσες ζωές μπορούν».

Στην ερώτηση της Μαρίας Αναστασοπούλου «Εξασφαλίσατε ότι θα έχει πλήρωμα το ασθενοφόρο;», η κυρία Ειρήνη απάντησε δηκτικά και χαμογελώντας «Δούλεψα 30 χρόνια δασκάλα, ο σύζυγος μου ήταν καθηγητής. Θα έπεφτα σε αυτήν την γκάφα; Έδωσα προκαταβολή, το ξεχρέωσα, ήρθαν τα χαρτιά, τα συμβόλαια, τα πάντα».

Όπως επισημάνθηκε, τα τελευταία 5 ασθενοφόρα, μαζί με αυτό που έκανε δωρεά η 83χρονη, που κυκλοφορούν στην Πιερία προέρχονται από δωρεές πολιτών.

Με αφορμή αυτό, η κ. Ειρήνη απευθυνόμενη στους πολίτες ανά την χώρα, απηύθυνε «προσκλητήριο προσφοράς» λέγοντας «με την ευκαιρία θα παρακαλέσω τους “300 του Λεωνίδα που λένε”… Οι νομοί μας δεν είναι πολλοί, είναι κάπου 54 νομίζω. Ας μαζευτούμε δυο – δυο, τρεις – τρεις και να προσφέρουμε από ένα ασθενοφόρο, δεν καταλαβαίνετε τι καλό κάνετε. Αυτά τα παιδιά του ΕΚΑΒ και εδώ στην Κατερίνη και στην Θεσσαλονίκη είναι το κάτι άλλο».