«Χρόνια τώρα "φωνάζουμε" ότι το νοσοκομείο καταρρέει. Και λοιπόν; Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να δώσει πραγματικές λύσεις...», τονίζουν μεταξύ άλλων οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου Λαμίας σε μια ακόμη ανακοίνωσή τους, για την τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το μεγαλύτερο νοσοκομείο της Στερεάς Ελλάδας.

Διαβάστε την ανακοίνωση των Εργαζομένων του Νοσοκομείου Λαμίας:

Τελικά ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Αναμενόμενο αλλά όχι αναπόφευκτο!!!!!

          Χρόνια τώρα το Σωματείο μας «φωνάζει» ότι το Νοσοκομείο οδεύει προς την πλήρη απαξίωση!

          -Mε δελτία τύπου στις ημερομηνίες : 10-03-2014, 30-10-2015,22-02-2016, 06-06-2016.

          -Mε έγγραφα προς τους εκάστοτε διοικητές που αναλάμβαναν στο Νοσοκομείο ( 23-04-2013, 25-10-2013, 24-01-2014, 28-06-2016).

          -Mε διαβήματα προς τους Τοπικούς άρχοντες ( Περιφέρεια, Δήμο, τοπικούς Βουλευτές).

          -Mε συνεχόμενες αναφορές και συναντήσεις με την 5η Υγειονομική Περιφέρεια.

          Κρούουμε συνεχώς τον κώδωνα του κινδύνου για τις ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό – και όχι μόνο! Αναφέρουμε ενδεικτικά την Παιδιατρική, τη Μαιευτική, το Ακτινολογικό, το Αναισθησιολογικό κλπ…..

Και λοιπόν;

          Ποτέ ως τώρα, κανείς απ’ τους αρμόδιους δεν έδωσε καμιά μόνιμη, ασφαλή και πάγια λύση ώστε να λυθεί το σοβαρότατο πρόβλημα της έλλειψης μόνιμου και εξειδικευμένου προσωπικού, όλων των ειδικοτήτων (Ιατρικού, Νοσηλευτικού, Βοηθητικού, Διοικητικού, Τεχνικού, Παραϊατρικού).

          Αντίθετα, οι λύσεις που έχουν ως τώρα δοθεί, μόνο ως προσωρινές, πρόχειρες και – όχι πάντα ασφαλείς – θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν!

          Για παράδειγμα, σημασία δεν έχει μόνο να καλύπτονται οι εφημερίες των Γιατρών στα Επείγοντα με όσους έρχονται με εντέλλεσθαι π.χ. από κάποιο Κέντρο Υγείας ή Νοσοκομείο, αλλά από μόνιμο, υγιές και κυρίως εξειδικευμένο αντίστοιχο προσωπικό.

          Και αυτό ήταν, είναι και θα είναι πάγιο αίτημα μας ώστε να μπορέσουμε εμείς να παρέχουμε την αρμόζουσα φροντίδα υγείας και ο κόσμος – δέκτης την ποιότητα και ασφάλεια που δικαιούται….

          Ο αποδεκατισμός των Αναισθησιολόγων είναι η κορυφή του παγόβουνου και θα λέγαμε και αναμενόμενος.

          Όταν ένα Τμήμα (στη συγκεκριμένη το Αναισθησιολογικό) λειτουργεί με 2 Ιατρούς για εβδομάδες, εμείς δε θεωρούμε ότι «χτίζει» προϋποθέσεις απαιτούμενης Δημόσιας Υγείας! Απλά συνεπικουρεί ώστε το Νοσοκομείο να….τραβήξει άλλη μια μέρα, άλλη μια εβδομάδα, άλλον ένα μήνα…Ημίμετρα -συνήθως αναποτελεσματικά, εκφοβιστικά η και επικίνδυνα – όπως τα εντελλεσθαι, απλά διαιωνίζουν την υπάρχουσα κατάσταση και κρύβουν κάτω απ’ το χαλί η /και μεταθέτουν τις ευθύνες όσων θα έπρεπε ΗΔΗ, εδώ και χρόνια, να τις έχουν αναλάβει:

          -Του εκάστοτε Υπουργού και Υπουργείου που δεν προσλαμβάνει, δεν ανανεώνει συμβάσεις, και εντέλλει απαξιεί τη Δημόσια Υγεία.

          -Των εκάστοτε τοπικών αρχόντων ( που το ενδιαφέρον τους περιορίζεται σε συναντήσεις, συσκέψεις, καταγγελίες με κίνητρα συνήθως την αυτοπροβολή ,τη ψηφοθηρία, το κομματικό γίγνεσθαι ).

          -Της 5ης ΥΠΕ που επιμένει να θεωρεί ως περιοχή ευθύνης της μόνο τη Θεσσαλία – και επιμένουμε σε αυτό – παρά τις αλλεπάλληλες κρούσεις μας και τις ατέρμονες υποσχέσεις της.

          -Όλων εμάς που εργαζόμαστε στην Υγεία και αντί να διεκδικούμε τα αυτονόητα κάναμε  επάγγελμα το φιλότιμο και την παγίωση των αλλότριων καθηκόντων.

          -Αλλά και των ίδιων των πολιτών που το ενδιαφέρον τους περιορίζεται μέχρι την «προσωπική διευθέτηση» μέσω του γνωστού, του βουλευτή , του « μέσου » γενικά…..

          Γνωρίζετε άραγε ότι έχουν γίνει προκηρύξεις για Ιατρικό προσωπικό, διαφόρων ειδικοτήτων, και δεν υπάρχει η δεν δέχεται ΚΑΝΕΙΣ να διοριστεί στο Νοσοκομείο μας; Γιατί;

          Μήπως γιατί γνωρίζει ότι από την ίδια στιγμή που θα διορισθεί θα διακινδυνέψει η σωματική και ψυχική υγεία του; ότι θα εφημερεύει πέραν του ωραρίου του κάτω από απάνθρωπες συνθήκες επικίνδυνες για τον ίδιο αλλά και τους ασθενείς κι επιπλέον ίσως χρειαστεί και  να λογοδοτήσει σε ανωτέρους, Υπουργείο ή/και Δικαιοσύνη αν συμβεί οτιδήποτε;

          Κύριοι,

Τα πολλά λόγια είναι φτώχια!!!!!

          Οι λύσεις πρέπει να δοθούν άμεσα και να είναι ορθολογικές, μόνιμες, ρεαλιστικές και πάνω απ’ όλα ασφαλείς για όλους.

          Όσοι εργαζόμαστε στο χώρο της Υγείας γνωρίζουμε – ή έτσι θα έπρεπε, τουλάχιστον– πως δε μετράει μόνο η ποσότητα αλλά κυρίως η ποιότητα…….

Το Δ.Σ