ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΨΥΧΗΣ
Μικρό πουλί κι απαίδευτο
Μ’ αδύναμες φτερούγες
Ξεπόρτισε ανέμελο
Σεργιάνι σ’ άλλες ρούγες.
Εκεί ξενύχτια και ποτά
Τσιγάρα κι ασωτίες
Κι αντί για να βρει τη χαρά
Το βρήκαν οι ουσίες.
Σερνότανε νυχθημερόν
Στους δρόμους μ’ αγωνία
Να ψάχνει για το προϊόν
Για λίγη ευτυχία.
Κι όταν ψηλό-μεγάλωσε
Μ’ έναν αητό ζευγάρωσε
Κι έβγαλε μια περιστέρα
Μα δεν έγινε μητέρα.
Όμως προχθές στα ξαφνικά
Πριν φύγει στο ταξίδι…
Έβγαλε μέσα απ’ την καρδιά
Πανάκριβο στολίδι.
Τα όργανά της δώρισε
Άλλος γι’ αυτήν να ζήσει
Αφού αυτή δεν μπόρεσε
Να τ’ αξιοποιήσει.
Διαμάντι στο σκουπιδαριό
Κρυβόταν μέχρι τέλους
Κι από τα χθες στον ουρανό
Λάμπει μες στους αγγέλους.
*
Το μεγαλείο της ψυχής
Δεν βρίσκεται στο ξίγκι
Το ψάχνεις στον ελέφαντα
Το βρίσκεις στο μυρμήγκι.
Χ.Τ. ο Βιτλ'ιωτης
Λαμία 27/05/2020
