ν΄ανοίξουν ζητάω
μέσα στο άχρονο
την αγάπη της Φύσης να δουν…διαβάζει κανείς στο σημείωμα του Βασίλη Σίμου στην έκδοση για την έκθεσή του.
Γενικά η ζωγραφική του Βασίλη Σίμου είναι μια φυσιολατρική κατάφαση, θα έλεγε κανείς μια ποιητική παραδοχή του κόσμου, είναι ακόμα η βαθύτερη αίσθηση του τόπου και των τοπίων μας. Εντύπωση προκαλεί η ΜΗ παρουσία του ανθρώπου, αλλά μόνο των ζώων. Πιστών φίλων του ανθρώπου (κυρίως σκύλοι), ή έντονη απογοήτευση από το ανθρώπινο είδος; Φυσικά και των «ταξιδιάρικων πουλιών». Ένα είδος φυγής;
Κάπου στη μέση της αίθουσας, αφού ο ζωγράφος σε «προκαλεί» με τα πουλιά και τα διάφορα τοπία του, με τα σκυλιά, ελάφια και τους λύκους, όλα ζωγραφισμένα με ένα έντονο εσωτερικό φως, βλέπεις την ΑΠΕΙΛΗ.(αρ.27)
Ένα αριστούργημα, ένα έργο που σε κάνει να ζηλεύεις το ταλέντο, την έμπνευση του δημιουργού. Ένα πίνακας από τη νέα συλλογή του ζωγράφου.
Βέβαια και ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ, και η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ, σου δημιουργούν έντονα συναισθήματα. Η ΑΠΕΙΛΗ όμως, κατά την ταπεινή μας άποψη, θα έπρεπε να ανήκει στο Εθνικό Μουσείο Σύχρονης Τέχνης… Επιζητά να σου προσδώσει μια συζήτηση, μια εικαστική ομιλία - ποίηση. Βλέποντάς το, ακούς ψιθύρους από παντού. Η Ίριδα του ματιού σου, ανοιγοκλείνει συνεχώς, μείναμε «αιχμάλωτοί» του για αρκετή ώρα. Μια ποιητική και ευαίσθητη έκφραση… αξίζει να αφιερώσετε λίγο χρόνο παραπάνω.
Μία έκθεση που θα έπρεπε να δουν όλοι οι μαθητές, φοιτητές αλλά και όλοι οι Λαμιώτες.
Παρουσίαση: Παπασταμούλος Γεώργιος
Διάρκεια Έκθεσης: Από 26 Μαρτίου έως 6 Απριλίου 2012
Ημέρες Λειτουργίας: Δευτέρα –Τρίτη - Τετάρτη –Πέμπτη
Πρωί: 9.00 – 13.00
Απόγευμα: 18.00-21.30
