ΤΟ ΦΑΡΑΣΙ
Μας διώχνουν με πρωτόκολλα
Από τη φυλακή μας
Και βάλανε τα μπρόκολα
Στην καθοδήγησή μας.
Απαγορεύουν αγκαλιές
Τα μούτσα και τα μάτσα
Και επιβάλουν τις σκουντιές
Μαζί με μια γκριμάτσα.
Κι αν θες δυο λόγια να της πεις
Στ’ αυτί με την παλάμη
Σου επιβάλουν να τα πεις
Με δίμετρο καλάμι.
Ο βήχας μύξα φτάρνισμα
Θα βγαίνουν στο μανίκι
Κι όλα τα χαρτομάντιλα
Θα του πληρώνουν νοίκι.
Απαγορεύουν τα ξινά…
μακρόθεν της οικίας
Και επιτρέπουν τα δεινά
Εντός της δυναστείας…
Και πώς να πεις το σ’ αγαπώ
Και πώς να φιληθούμε
Μάσκα φορείς κι εσύ κι εγώ
Κι ο έρωτας που ζούμε.
Μας την αλλάξανε τη γη
Μας φόρτωσαν με ζόρια
Και δε διαφέρει το «μαζί»
Καθόλου απ’ το «χώρια».
Το μαγαζί συνειδητά
Πέρασε σ’ άλλη φάση
Και θα μετρήσει τη ζημιά
Η σκούπα στο φαράσι.
Χ.Τ. ο Βιτλ'ιωτης
Λαμία 19/05/2020
