Το προζύμι
Τριάντα χρόνια συναπτά
Εσύ κουπί στην πλώρη
Κι εγώ ξωπίσω στα χαρτιά
Να σου μετρώ το ζόρι.
Μικρός - μικρός στις θάλασσες
Με βάρκα μια σανίδα
Κι απ’ το μηδέν κατάφερες
Να χτίσεις μιαν αψίδα!!!
Με δημοκρατικές αρχές
Κι ατόφια ντομπροσύνη
Κέρναγες σ’ όλους μας γλυκές
Κουβέντες μ’ ευφροσύνη.
Τα χέρια σου ορθάνοιχτα
Για τους εχθρούς και φίλους
Δίκαιος με την εργατιά
Και στην ανέχεια στύλος.
Κι όμως προχθές του κυνηγού
Τ’ αλάθητο δρεπάνι
Σε ζήλεψε και στ’ ουρανού
Σ’ άραξε στο λιμάνι.
Κι η βάρκα βγήκε μοναχή
Με δίχως το βαρκάρη
Κι ολημερίς την ψηλαφεί
Το μόνο σου βλαστάρι.
Γι’ αυτό ρε Μήτσο ταπεινέ
Που δε χαλάς χατίρι
Στις συντροφιές μας να ’ρχεσαι
Θα σου ’χομε ποτήρι.
Και με τ’ αστέρι της γραμμής
Να στέλνεις φίλε Τζίμη
Ένα χαμόγελο ζωής
Να το ’χουμε προζύμι.
*
Άλλαξε τούτος ο καιρός
Και παίρνει αγαπημένους
Και μας τους κάνει δυστυχώς
Απόμακρους και ξένους.
Λαμία 13/04/2021
Χ.Τ. ο Βιτ΄λιωτης
