Γράφει η Ελένη Ζαφείρη.

Δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί ότι η ακρίβεια και η αισχροκέρδεια, κυρίως στην νησιωτική Ελλάδα, έχουν χτυπήσει… κόκκινο! Από την μια, ορισμένοι ιδιοκτήτες εστιατορίων/φαγάδικων, εκμεταλλευόμενοι την επισκεψιμότητα και την έντονη ανάγκη των ανθρώπων για διασκέδαση, ενδεχομένως εξαιτίας του εγκλεισμού που επέφερε η καραντίνα, τιμούν τα οικονομικά αγαθά τους με ποσά που δεν ανταποκρίνονται ούτε στην προσφερόμενη ποσότητα, αλλά ούτε και στην ποιότητα τους.

Τραγελαφικά λοιπόν είναι ορισμένα menu, πόσο μάλλον όταν το ίδιο πιάτο την προηγούμενη χρόνια,ήταν μέχρι και 40% κάτω της τρέχουσας τιμής του! Από την άλλη, πολλοί φοιτητές και εκπαιδευτικοί των νησιών μας, αποτελούν πλέον υποχείρια όργανα κερδοσκόπων ιδιοκτητών ακινήτων (μονοκατοικιών, διαμερισμάτων, studio). Πώς από τον Ξένιο Δία,τους προγόνους μας με το απαράμιλλο πνεύμα φιλοξενίας, καταλήγουμε σήμερα να «διώχνουμε»  τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες τους φοιτητές -τους επιστήμονες του μέλλοντος-, τους δασκάλους/καθηγητές, για να νοικιάσουμε τα ακίνητα σε τουρίστες-περαστικούς;

Δυστυχώς ή ευτυχώς αυτή η ερώτηση είναι εύκολο να απαντηθεί! Με βασική αιτία τον πληθωρισμό και την συνεχή ανατίμηση των εμπορευμάτων, το  χρήμα έχει μετατραπεί σε κατευθυντήρια και κινητήρια δύναμη η οποία δεν επιτρέπει σε μεγάλο μέρος των Ελλήνων να απολαύσουν πολλά από τα μέρη της πατρίδας τους! Το πρόβλημα δεν θα σταματήσει ακόμα και αν -σε ακραία περίπτωση- όλοι οι Έλληνες σταματήσουν να χρηματοδοτούν τον ελληνικό τουρισμό, καθώς, οι περισσότεροι εργοδότες ,δεν καρτερούν τον Έλληνα για να αποκτήσουν κέρδος. Και ΑΥΤΟ είναι που πρέπει να μας ανησυχεί…!

Ελένη Ζαφείρη