«Ποια δικαίωση να νιώθει ένα θύμα εγκληματικής ενέργειας; Τους αναγνωρίσαμε από την πρώτη στιγμή» αναφέρει μιλώντας στο newsit.gr ο Μάκης Παπαδάτος, ο πατέρας του μαθητή που έπεσε θύμα απαγωγής από μέλη συμμορίας που έβρισκε καταφύγιο στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου.

Ο ίδιος τόνισε πως από την πρώτη στιγμή γνώριζαν ότι οι δράστες της απαγωγής ήταν μέσα στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου «γιατί τους είχε εντοπίσει η αστυνομία αλλά ο εισαγγελέας δεν τους έδινε άδεια εισόδου».

Αμένεται να καταθέσει στις Αρχές για το περιστατικό του Μαΐου 2019 που σημάδεψε την ζωή του ίδιου και της οικογένειάς του, καθώς 32 άτομα – μεταξύ των οποίων και οι δράστες της απαγωγής πριν τρία χρόνια – συνελήφθησαν την περασμένη Τρίτη στην Πολυτεχνειούπολη του Ζωγράφου μετά από μεγάλη επιχείρηση της Αστυνομίας.

Ο πατέρας του τότε 17χρονου απαχθέντος αναφέρει στο newsit.gr ότι δεν νιώθει κάποια δικαίωση με την σύλληψη των 32 μελών και θυμάται σαν τώρα τις εφιαλτικές στιγμές που πέρασε ο γιος του αλλά και όλη η οικογένειά του, καθώς οι απαγωγείς χωρίς κανέναν δισταγμό είχαν μπει στο σπίτι τους στο Παγκράτι για να τους ληστέψουν.

«Μετά από τρία χρόνια δεν αισθανόμαστε ούτε δικαίωση, ούτε ικανοποίηση. Τους είχαμε αναγνωρίσει από την πρώτη στιγμή. Ο Δημήτρης είχε αφήσει στο πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου όταν τον είχαν απαγάγει. Λίγο αργότερα βρέθηκε το αυτοκίνητο το οποίο δεν ήταν κλεμμένο, το είχαν εγκαταλείψει όταν είχαν φύγει από το σπίτι μας και είχαμε από το πρώτο δευτερόλεπτο dna όλων τους. Οπότε είτε τους αναγνωρίζαμε είτε όχι, γιατί κάποιοι φορούσαν κουκούλα και κάποιοι όχι, η αστυνομία είχε τα στοιχεία τους».

«Άσυλο παραβατικών τα πανεπιστήμια»

Η οικογένεια Παπαδάτου γνώριζε πού κρυβόταν ο αρχηγός της συμμορίας που απήγαγε τον 17χρονο. Σημειώνεται πως η συμμορία – συνολικά τέσσερα άτομα – έκανε πλιάτσικο στο σπίτι τους. «Τα πανεπιστήμια είναι άσυλο παραβατικών. Αυτό δεν είναι κάτι άγνωστο. Έχω αναφερθεί όλα τα χρόνια μου ως αιρετός της τοπικής αυτοδιοίκησης στον δήμο. Αλλά κανείς δεν τολμούσε να “βάλει χέρι” γιατί αυτό βολεύει πολλούς. Το ξέραμε από την πρώτη στιγμή ότι ήταν στην Πολυτεχνειούπολη, γιατί τους είχε εντοπίσει η αστυνομία αλλά ο εισαγγελέας δεν τους έδινε άδεια εισόδου να πάει να τους συλλάβει. Το ξέραμε, το φωνάζαμε. Οι αστυνομικοί όλα αυτά τα χρόνια δεν εγκατέλειψαν την υπόθεση».

Ο Μάκης Παπαδάτος περιγράφει στο newsit.gr την περιπέτεια που πέρασαν ενώ ρίχνει ευθύνες στις τότε δικαστικές Αρχές. «Και αυτός (ο απαγωγέας) είχε αναγνωριστεί πριν τρία χρόνια, είχε διαφύγει στην Αλβανία. Επειδή η Αλβανία δεν συνεργάζεται με την Interpol δεν τον εξέδιδε στην Ελλάδα, τον παρακολουθούσε η ελληνική ασφάλεια, οι μυστικές υπηρεσίες, και αυτόν και τους υπόλοιπους της συμμορίας που είχαν διαφύγει στην Αλβανία. Και ένας-ένας που ερχόταν στην Ελλάδα, τον “γραπώνανε” αλλά αυτός τα κατάφερε και διέφυγε στην πανεπιστημιούπολη.

Από τους έξι συλληφθέντες, μόνο ο ένας είναι φυλακή. Οι υπόλοιποι έχουν βγει από την φυλακή με ελαφρυντικά στοιχεία. Ένας από αυτούς έχει συλληφθεί 24 φορές και δεν είναι φυλακή. Η αστυνομία τους συλλαμβάνει, η δικαιοσύνη τους αφήνει ελεύθερους. Τι σημασία έχει για μένα να σαπίσουν στη φυλακή ή όχι; Δεν θα σαπίσουν γιατί και αν πάνε δις ισόβια θα μείνουν 20 χρόνια φυλακή. Αυτός τώρα είναι 30, στα 50 του θα είναι πιο νέος από ότι είμαι εγώ σήμερα και θα συνεχίσει μέσα από τη φυλακή να κάνει τη δράση του και θα συνεχίσει και μετά τα ίδια, δεν θα βγει με το κομποσκοίνι να κάνει ευχέλαια. Δεν υπάρχει τιμωρία που να πρέπει».

«Έχω χάσει την ακοή στο αριστερό αυτί»

Ο ίδιος διερωτάται «ποια δικαίωση να νιώθει ένα θύμα εγκληματικής ενέργειας το οποίο εξαιτίας της δράσης τους, η οικογένειά του υπέστη ηθική βλάβη, ψυχική και οικονομική βλάβη και πολλά άλλα; Το γνωρίζετε ότι από το χτύπημα που “έφαγα” από το πιστόλι, όταν αυτοί μπήκαν στο σπίτι μου, έχω χάσει την ακοή στο αριστερό μου αυτί και το ταμείο μου δεν μου δίνει ούτε ένα ευρώ; Μου φέρανε πίσω την περιουσία μου που έχασα και δεν έχω πάρει ούτε ένα ευρώ; Μου φέρανε πίσω την ψυχική γαλήνη της οικογένειάς μου; Ήρθε το ελληνικό κράτος να μου συμπαρασταθεί;

Θεωρούμαι ευκατάστατος επειδή έχω ένα περιουσιακό στοιχείο. Το ότι όμως για να μπορέσει να επιβιώσει η οικογένειά μου πούλησα κοψοχρονιά τέσσερα ακίνητα. Ο γιος μου είναι όπως είναι όλη η οικογένεια. Από την πρώτη στιγμή διαχειριστήκαμε ψύχραιμα και θεσμικά την υπόθεση. Με τη βοήθεια του Θεού και λίγων ανθρώπων που ήταν στο πλευρό μας, σταθήκαμε δυνατοί».

Η δημιουργία της “Νέμεσις”

Μάλιστα ο κ. Παπαδάτος με άλλους ανθρώπους που έχουν πέσει θύματα εγκληματικών ενεργειών δημιούργησαν τη “Νέμεσις”. «Αυτό λοιπόν το οποίο κάναμε και σήμερα το ανακοινώσαμε είναι η δημιουργία του συλλόγου στήριξης θυμάτων εγκληματικών ενεργειών “Νέμεσις” για να βοηθάμε τα θύματα όπου αυτά χρειάζονται, από νομική και ψυχολογική υποστήριξη ακόμα και υποτροφίες σε παιδιά-θύματα εγκληματικών ενεργειών που είτε αδυνατούν οικονομικά πλέον να σπουδάσουν».

Πλέον οι γιοι της οικογένειας, παρά τα “σημάδια” που υπάρχουν ακόμα από την εφιαλτική μέρα του Μαΐου του ‘19 συνεχίζουν τη ζωή τους, με τον τότε απαχθέντα Δημήτρη να σπουδάζει Μηχανολόγος και ο άλλος γιος της οικογένειας, ο Βαγγέλης να είναι φοιτητής στη Διοίκηση Επιχειρήσεων. Και τα δύο αγόρια εργάζονται στην οικογενειακή επιχείρηση.

Ρεπορτάζ: Άννα Τριανταφυλλιά Τσούτσα
Πηγή: newsit.gr