Ορισμένα μέλη του ΝΑΤΟ - συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας - φαίνεται να επιθυμούν τον τερματισμό των μαχών στην Ουκρανία το συντομότερο δυνατό, ακόμη και αν η χώρα θα πρέπει να κάνει εδαφικές παραχωρήσεις, σημειώνει η Welt.

Η Πολωνία, από την άλλη πλευρά, θέλει να αποδυναμώσει τη Μόσχα μακροπρόθεσμα - η Ρωσία θα πρέπει να χάσει "σκληρά".

Πρόκειται για μια από εκείνες τις προτάσεις που είναι χαρακτηριστικές για τους κορυφαίους Πολωνούς πολιτικούς: "Σε αυτόν τον πόλεμο που υποκινείται από τη Ρωσία, μπορεί να υπάρξει μόνο ένα αποτέλεσμα: Ή η Ουκρανία κερδίζει ή όλη η Ευρώπη χάνει", δήλωσε ο Ματέους Μοραουιέτσκι κατά τη διάρκεια συνάντησης του λεγόμενου τριγώνου του Λούμπλιν στο Κίεβο. Ο Πολωνός πρωθυπουργός είχε συναντηθεί εκεί με τους ομολόγους του της Ουκρανίας και της Λιθουανίας τον Νοέμβριο.

Η δήλωση αυτή ανήκει στο ρεπερτόριο των Πολωνών κυβερνητικών αξιωματούχων, όπως και η δήλωση ότι η Ρωσία πρέπει να "χάσει" ή και να "χάσει σκληρά" τον πόλεμο, όπως συνοψίζει, για παράδειγμα, ο φιλελεύθερος δημοσιογράφος Γιάροσλαβ Κουίζ τη στάση ολόκληρης της πολιτικής τάξης στη Βαρσοβία.

Οι Πολωνοί πολιτικοί λένε σε καθημερινή βάση αυτό που οι αξιωματούχοι στη Γερμανία ή τη Γαλλία συνήθως δεν τολμούν να πουν και έτσι περιγράφουν έναν από τους πολεμικούς τους στόχους: δηλαδή ότι η Ρωσία πρέπει να αποδυναμωθεί στον κτηνώδη επιθετικό της πόλεμο κατά της Ουκρανίας με κάθε κόστος και όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένα.

"Στόχος μας είναι να σταματήσουμε τη Ρωσία μια για πάντα. Δεν πρέπει να εμπλακούμε σε έναν τεμπέλικο συμβιβασμό", λέει ανώτερος διπλωμάτης του πολωνικού υπουργείου Εξωτερικών, ο οποίος δεν επιθυμεί να κατονομαστεί, σε συνέντευξή του στη Welt. "Μια κατάπαυση του πυρός με τους όρους της Ρωσίας θα οδηγούσε μόνο σε μια ύφεση των μαχών που θα διαρκούσε μέχρι να ανασυνταχθεί η Ρωσία. Αυτό δεν είναι προς το συμφέρον μας", συνέχισε ο διπλωμάτης.

Επομένως, δεν πρόκειται απλώς για ρητορικές αποχρώσεις μεταξύ των πολιτικών ηγετών της Πολωνίας και των δυτικοευρωπαϊκών κρατών του ΝΑΤΟ. Οι δηλώσεις του πρωθυπουργού Moραβιέτσκι και του προέδρου Αντρέι Ντούντα αποτελούν έκφραση απτής πολιτικής. Η Πολωνία θεωρείται ο σημαντικότερος Ευρωπαίος υποστηρικτής της Ουκρανίας.

Η χώρα όχι μόνο έχει δεχτεί τους περισσότερους Ουκρανούς πρόσφυγες, αλλά και πρωτοστατεί στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας και έχει ήδη αρχίσει να εξοπλίζει τον ουκρανικό στρατό πριν από το ξέσπασμα του πολέμου. Από νωρίς, η Βαρσοβία έστειλε στην Ουκρανία, μεταξύ άλλων, σύγχρονα οβιδοβόλα, μη επανδρωμένα αεροσκάφη, εκατοντάδες άρματα μάχης και άλλο βαρύ εξοπλισμό. Η Πολωνία, όπως φαίνεται, πρέπει μερικές φορές να συγκρατείται από τους εταίρους της στο ΝΑΤΟ από το να εμπλακεί στρατιωτικά στην Ουκρανία.

Παράδειγμα αυτού ήταν η πολωνική πίεση λίγες ημέρες μετά την έναρξη του πολέμου να παραδώσει 28 μαχητικά αεροσκάφη MiG-29 στην Ουκρανία. Φήμες λένε ότι υπήρξαν ακόμη και προσφορές για να απογειωθούν Ουκρανοί πιλότοι από πολωνικές βάσεις. Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ και η κυβέρνηση των ΗΠΑ ήταν αυτοί που έπρεπε να σταματήσουν την Πολωνία. Στη συνέχεια, οι Πολωνοί πολιτικοί επέστρεψαν γρήγορα.

Κατ' αρχήν, σχεδόν όλα τα μέλη του ΝΑΤΟ συμφωνούν ότι η Ουκρανία πρέπει να υποστηριχθεί στρατιωτικά, ότι δεν πρέπει να χάσει τον πόλεμο. Μια εξαίρεση αποτελεί η Ουγγαρία, η οποία αντιτίθεται στις ευρωπαϊκές κυρώσεις κατά της Ρωσίας ή δεν επιτρέπει τις δυτικές παραδόσεις όπλων μέσω του εδάφους της.

"Δικαιοσύνη" αντί για γρήγορη "ειρήνη

Πέραν αυτού, όμως, οι χώρες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ μπορούν πλέον να χωριστούν σε δύο στρατόπεδα: Σε μια μελέτη της δεξαμενής σκέψης European Council on Foreign Relations (ECFR), οι συγγραφείς Ιβάν Κραστέφ και Μαρκ Λεονάρντ αντιστοιχούν αυτές τις δύο ομάδες στους όρους "ειρήνη" και "δικαιοσύνη".

Σύμφωνα με αυτούς, η μία ομάδα χωρών, στην οποία περιλαμβάνεται και η Γερμανία, επιθυμεί τον τερματισμό των μαχών στην Ουκρανία το συντομότερο δυνατό - ακόμη και αν η χώρα πρέπει να κάνει εδαφικές παραχωρήσεις- ο πρωταρχικός στόχος της άλλης είναι να "τιμωρήσει" τη Ρωσία. Σύμφωνα με τους Κραστέφ και Λεονάρντ, η Πολωνία είναι η μόνη χώρα της ΕΕ όπου η πλειοψηφία του πληθυσμού προτιμά επίσης τη "δικαιοσύνη" από μια γρήγορη "ειρήνη".

Η Πολωνία είναι αντιπροσωπευτική των ανατολικών μελών της ΕΕ, των κρατών της Βαλτικής, της Τσεχικής Δημοκρατίας και της Σλοβακίας. Όλες τους βρίσκονται στη σφαίρα επιρροής της Μόσχας εδώ και πολύ καιρό και τώρα ζητούν περισσότερη σκληρότητα απέναντι στη Ρωσία. "Ας ξεχωρίσουμε το θύμα από τον εκτελεστή", λέει ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών της Πολωνίας Μαρτσίν Πρζιντατς στη Welt. "Το θύμα αξίζει βοήθεια και ο επιτιθέμενος αξίζει την κατάλληλη απάντηση", δήλωσε.

Η ειρήνη πρέπει να επιτευχθεί, αλλά όχι με το τίμημα της παραβίασης των κανόνων, λέει ο Πρζιντατζ. "Για να διαρκέσει η ειρήνη, πρέπει να προηγηθεί ο τερματισμός της επιθετικότητας και η απομάκρυνση από τις νεοϊμπεριαλιστικές και νεοαποικιακές πολιτικές της Ρωσίας. Στόχος μας θα πρέπει να είναι η αποκατάσταση της διαρκούς ειρήνης και σταθερότητας στην Ευρώπη", είπε.

Η πολωνική άποψη διαφέρει από εκείνη της γερμανικής κυβέρνησης, από όλες τις χώρες, η οποία είναι πολύ πιο διστακτική. "Η Πολωνία και η Γερμανία διαφέρουν θεμελιωδώς στην εκτίμησή τους για το πώς θα πρέπει να είναι η ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφαλείας μετά το τέλος του πολέμου", λέει στη WELT η Γιουστίνα Γκοτκοβσκα, υποδιευθύντρια του πολωνικού think tank Κέντρο Ανατολικών Σπουδών (OSW).

Οι ΗΠΑ και η Μεγάλη Βρετανία είναι λιγότερο ριζοσπαστικές

Στο Βερολίνο φαίνεται να υπάρχει ελπίδα, λέει η Γκοτόβσκα, να ξαναρχίσουν με κάποιο τρόπο οι συνομιλίες με τη Μόσχα και να ενσωματωθεί η χώρα. "Στη Βαρσοβία, η παραδοχή είναι ότι οι επαφές με τη Μόσχα είναι αδύνατες για το ορατό μέλλον και ότι η ασφάλεια στην Ευρώπη μπορεί να δημιουργηθεί μόνο έναντι της Ρωσίας και όχι μαζί της. Για να επιτευχθεί αυτό, η Ρωσία πρέπει τώρα να αποδυναμωθεί", λέει ο ειδικός σε θέματα ασφάλειας.

Πολωνοί εμπειρογνώμονες όπως η Γκοτόβσκα είναι πεπεισμένοι ότι ο ρωσικός στρατός πρέπει να απωθηθεί τουλάχιστον στη γραμμή της 24ης Φεβρουαρίου πέρυσι, ώστε να μην αποτελεί απειλή για την ανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ σύντομα. Αλλά αυτό, εκτιμούν, είναι εφικτό μόνο με τύπους όπλων όπως τα άρματα μάχης και τα πυραυλικά συστήματα μεγάλου βεληνεκούς.

Η Γκοτόβσκα επιβεβαιώνει ότι τα άλλα κράτη του ΝΑΤΟ στα ανατολικά της συμμαχίας μοιράζονται τους στόχους της Πολωνίας. Αλλά ακόμη και οι ΗΠΑ και η Μεγάλη Βρετανία, οι οποίες υποστηρίζουν ουσιαστικά την Ουκρανία με όπλα, είναι λιγότερο ριζοσπαστικές. Οι φόβοι για μια αποσύνθεση της Ρωσίας με απρόβλεπτες συνέπειες ή μια άμεση σύγκρουση με το ΝΑΤΟ είναι πολύ μεγάλοι.

Ακόμη και η Ουάσιγκτον δεν επιθυμεί να προμηθεύσει ορισμένα οπλικά συστήματα, όπως πυραύλους με βεληνεκές 300 χιλιομέτρων. Στην Πολωνία, από την άλλη πλευρά, οι άνθρωποι λένε συνεχώς ότι η Ουκρανία θα πρέπει να εφοδιαστεί με όλα όσα χρειάζεται η χώρα.

"Δεν στοχεύουμε στην καταστροφή του ρωσικού κράτους, αλλά στην αποδυνάμωση της Ρωσίας, καθιστώντας την ανίκανη να δράσει, προκειμένου να διασφαλίσουμε την ειρήνη στην Ευρώπη για τουλάχιστον αρκετές δεκαετίες", εξηγεί ο υπάλληλος του πολωνικού υπουργείου Εξωτερικών, ο οποίος επιθυμεί να παραμείνει ανώνυμος. Οι Πολωνοί προσπαθούν να πείσουν τους εταίρους τους στο ΝΑΤΟ - ιδίως τη Γερμανία και τη Γαλλία - ότι αυτή είναι η σωστή προσέγγιση, επιβεβαιώνει. "Κάνουμε πιέσεις για την αποδυνάμωση της Ρωσίας.

Πηγή: capital.gr