Μεγάλη η ανταπόκριση των πολιτών της περιοχής Στυλίδας, στην παρουσίαση του βιβλίου «Δεν το έμαθαν ποτέ» του Παιδαγωγού και Συγγραφέα Θάνου Μπλούνα, την Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2021, στο Κτίριο του Ο.Σ.Κ. στο Πάρκο του Λαού Στυλίδας, που διοργάνωσαν οι Χρόνος Εκδόσεις σε συνεργασία με τον Όμιλο Φθιωτών Λογοτεχνών και Συγγραφέων, τον Δήμο Στυλίδας και τον Σύνδεσμο Πολιτικών Συνταξιούχων Δημοσίων Υπαλλήλων Ν. Φθιώτιδας.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με τον Μουσικό Όμιλο Στυλίδας και τη Χορωδία, η οποία παρουσίασε, με εντυπωσιακό τρόπο, τραγούδια που χαρακτηρίζουν την εποχή που διαδραματίστηκαν τα γεγονότα της ιστορίας του βιβλίου. Ακούστηκαν τα τραγούδια : Το μινόρε της αυγής (αναφέρεται και στο βιβλίο) - Μαργαρίτα Μαγιοπούλα - Του μικρού βοριά παρήγγειλα - Κάποια μάνα αναστενάζει, με μαέστρο τον Δημήτρη Κοντογιάννη.

Η εκδότρια κ. Βασιλική Νικοπούλου καλωσόρισε τους παρευρισκόμενους, ευχαρίστησε όλους τους συντελεστές της εκδήλωσης και τόνισε μεταξύ άλλων τα εξής : «[…] Συνδυάζοντας στιγμές, σκέψεις, ιδέες και έχοντας ένα αυστηρά επιλεγμένο δίκτυο ταλαντούχων συνεργατών, οι «Χρόνος Εκδόσεις» δημιουργήθηκαν για να ικανοποιήσουν και τον πιο απαιτητικό συγγραφέα. Η προώθηση συλλεκτικών έργων, αριθμημένων αντιτύπων, όπως θα δείτε και υψηλών προδιαγραφών, αποδείχθηκε ο επόμενος σταθμός, σαν φυσική συνέπεια για μένα ανάσας, αγάπης, δύναμης και πάθους για το βιβλίο και το αναγνωστικό κοινό. Ο οίκος μας εξάλλου, εξασφαλίζει την καλύτερη διαχείριση του συγγραφικού έργου στον υλικό φορέα του βιβλίου με ουσιαστικούς και καινοτόμους τρόπους σχεδιασμού, επεξεργασίας, προώθησης και παρουσίασης.

Με τον συγγραφέα γνωριζόμαστε αρκετά χρόνια ως μέλη του Ομίλου Φθιωτών Λογοτεχνών και Συγγραφέων. Ο Θάνος Μπλούνας, τ. πάρεδρος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Φθιώτιδα. Σπούδασε Παιδαγωγικά, Ψυχολογία του Παιδιού και Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης στην Ελλάδα, τη Σκωτία και τη Γερμανία. Εργάστηκε, αρχικά για τέσσερα χρόνια δάσκαλος σε σχολεία της Φθιώτιδας και στη συνέχεια ως τη συνταξιοδότησή του, σε διάφορα εκπαιδευτικά ιδρύματα στην Ελλάδα και το Εξωτερικό. Διατέλεσε και Δήμαρχος Στυλίδας από 1991 έως και το 1998. Η ποιητική του συλλογή για παιδιά "Πράματα και θάματα" τιμήθηκε το 2005 με τον Έπαινο της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς. Η εργογραφία του εκτός από βιβλία της ειδικότητάς του για εκπαιδευτικούς, από σχολικά βιβλία του ΟΕΔΒ και από άρθρα σε παιδαγωγικά περιοδικά, περιλαμβάνει τέσσερα παιδικά βιβλία και άλλα έξι με μυθιστορήματα, νουβέλες και διηγήματα.»

Στη συνέχεια την εκδήλωση χαιρέτισαν οι παρακάτω :

Α) Ο Αντιπεριφερειάρχης Π.Ε. Φθιώτιδας κ. Θανάσης Καρακάντζας : «[…]Είναι τιμή μου να χαιρετίζω πνευματικές δημιουργίες και μάλιστα τόσο σημαντικών διανοουμένων του τόπου μας όπως είναι ο φίλος μου συγγραφέας Θάνος Μπλούνας, με τον οποίο γνωριζόμαστε χρόνια. Το έργο του αποτελεί μια κατάθεση ψυχής, μια ανατομία τόσο στο ύψιστο συναίσθημα του έρωτα όσο και στη δυσκολία, των δύσκολων χρόνων που ιστορικά έχει βιώσει ο τόπος μας.

Θα ήθελα ειλικρινώς να συγχαρώ τον συγγραφέα και να τονίσω, πως τέτοιοι δημιουργοί όπως ο Θάνος Μπλούνας κάνουν πιο πλούσιο τον τόπο μας, την Ελλάδα μας, τη λογοτεχνία , την Ελλάδα των γραμμάτων. Εύχομαι να είναι καλοτάξιδο το βιβλίο σου και συ Θάνο να συνεχίσεις να μας τιμάς και λογοτεχνικά και να μας κάνεις περήφανους και πολιτισμικά πλουσιότερους.

Β) Η Αντιδήμαρχος Πολιτισμού Στυλίδας κ. Ειρήνη Ζαγαριώτου : […]Σε καιρούς πνευματικής ένδειας και πολιτισμικής υποβάθμισης η συγγραφική δραστηριότητα ενός ανθρώπου που επιμένει να δημιουργεί με την ευαισθησία, τη φαντασία, τη γνώση και το ένστικτο του λογοτέχνη αποτελεί σίγουρα μια ελπίδα για τον πολιτισμό μας. Σε μια καθημερινότητα που μας απογοητεύει, συχνά μας συνθλίβει και μας πνίγει ασφυκτικά, ένα καλό βιβλίο αποτελεί την ασπίδα μας και πέφτει σαν το καθαρό, γονιμοποιό νερό στο διψασμένο χώμα. Ψυχής άκος είναι το βιβλίο του Θ. Μπλούνα, φάρμακο που έρχεται ως αντίδοτο στην τεχνολογική λαίλαπα, στην τηλεοπτική αποχαύνωση και στην πνευματική καθήλωση. Θα κλείσω με την ευχή μου καλοτάξιδο. Μια ευχή Όχι τυπική αλλά από καρδιάς. Μακάρι να αποκτήσει αναγνώστες πολλούς, να περάσει από χέρι σε χέρι, να διαβαστεί από μάτια τρυφερά που θα ακολουθήσουν το ταξίδι του δημιουργού του. Αυτό άλλωστε είναι το μεγάλο κέρδος του βιβλίου και του δημιουργού του. Να γραφτεί στα χείλη, στα μάτια, στα δάκτυλα και στην καρδιά κάθε νέου αναγνώστη, ακόμη κι αν αγοράστηκε από έναν μόνο και πέρασε σε δεκάδες. Γιατί, το μεγάλο κέρδος κρύβεται στις μικρές αλήθειες...».

Γ) Ο Βουλευτής Φθιώτιδας και πρώην Δήμαρχος Λαμιέων κ. Γεώργιος Κοτρωνιάς (επιστολή ανέγνωσε η Βασιλική Νικοπούλου) : «Αγαπητέ μου, Δήμαρχε, για μένα πάντα ήσουν άνθρωπος με διαρκή πνευματική αναζήτηση και κόσμησες το αξίωμα του Δημάρχου αφήνοντας ανεξίτηλα ίχνη της διαβάσεώς σου από την αυτοδιοίκηση. Σήμερα, μας δίνεις τη χαρά να γνωρίσουμε μια ακόμη πτυχή της πολυσχιδούς σου προσωπικότητας , αυτής του συγγραφέα. Είμαι βέβαιος για την απήχηση του έργου σου και εύχομαι το βιβλίο σου να είναι καλοτάξιδο.»

Δ) Ο Πρόεδρος του Ομίλου Φθιωτών Λογοτεχνών και Συγγραφέων κ. Κώστας Τσιαλαφούτας : «[…]Χαρακτηρίζω πολυγραφότατο τον κ. Μπλούνα, διότι έχει υπηρετήσει τα περισσότερα είδη της λογοτεχνίας , (διήγημα, νουβέλα, μυθιστόρημα, ποίηση ), την παιδική λογοτεχνία, τα σχολικά βιβλία του Οργανισμού Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων που υπήρξαν καινοτόμα για την εποχή τους και είχα την τύχη και την τιμή ως εκπαιδευτικός να διδάξω, τα Παιδαγωγικά και επιστημονικά βιβλία, και όλα με έναν άρτιο, σαφή και στοχευόμενο λόγο που κερδίζει και τον πιο δύσκολο αναγνώστη.

Σχετικά με το σημερινό βιβλίο με τίτλο «δεν το έμαθαν ποτέ» που παρουσιάζουμε, ο συγγραφέας μέσα από την ερωτική ιστορία ενός αντιστασιακού και μιας ιερόδουλης στη Λαμία το 1942, μας μεταφέρει με γλαφυρό και λυρικό τρόπο στην περίοδο της Κατοχής της Ελλάδας από τη Ναζιστική Γερμανία και μας δίνει πληροφορίες για τη διοίκηση των πόλεων, την καθημερινότητα των πολιτών και του κλίματος που επικρατούσε στη φθιώτιδα κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Είναι σημαντικό ότι οι ήρωες του μυθιστορήματος δρουν με κέντρο εξέλιξης των γεγονότων την περιοχή της φθιώτιδας.

Μέσα από την πλοκή του μυθιστορήματος ο αναγνώστης δέχεται αβίαστα το διαχρονικό μήνυμα της Αντίστασης ενάντια στον Φασισμό. Σέβεται τον αγώνα του κάθε πολίτη για ελευθερία, ανεξάρτητα από την ιδεολογική και κοινωνική του προέλευση και εκτιμά αξίες όπως η δημοκρατία, η φιλία και η ανθρωπιά.»

Δ) Ο Εκπρόσωπος του Δ.Σ. του Συνδέσμου Πολιτικών Συνταξιούχων Δημοσίων Υπαλλήλων Φθιώτιδας κ. Ζαχαρίας Πράπας : «[…]Ο Σύνδεσμος Πολιτικών Συνταξιούχων Δημοσίων Υπαλλήλων Φθιώτιδας συμμετέχει και χαιρετίζει τη σημερινή εκδήλωση της παρουσίασης του βιβλίου, του αξιόλογου συγγραφέα και παιδαγωγού Θάνου Μπλούνα.

Ο Θάνος Μπλούνας, με τον οποίο έχουμε συνυπηρετήσει στο 2 ο Δημοτικό Σχολείο Στυλίδας, έχει ένα αξιόλογο συγγραφικό έργο, επιστημονικό, παιδαγωγικό, ψυχολογικό, διότι πάνω σ’ αυτά έχει ιδιαίτερα ειδικευτεί, αλλά και σε όλα τα είδη λογοτεχνίας, ποίησης, πεζογράφημα μυθιστόρημα το οποίο συμπληρώνει με το σημερινό του βιβλίο, το ιστορικό μυθιστόρημα «δεν το έμαθαν ποτέ» που θα παρουσιάσουμε.

Με απλή γλώσσα, με γλαφυρότητα ο Θάνος Μπλούνας μας ευχαριστεί. Τέρπει και φωτίζει.Συγχαρητήρια αγαπητέ, Θάνο για την έκδοση του σημερινού βιβλίου και για όλο το συγγραφικό σου έργο. Εύχομαι να είσαι πάντα υγιής, να εκδώσεις και άλλα βιβλία, ώστε να στέλνεις διαχρονικά τα μηνύματά σου, τα οποία εξοικειώνουν τον άνθρωπο και την κοινωνία γενικότερα.»

Για το βιβλίο μίλησε η φιλόλογος, Βικτώρια Κουσίδου, η οποία τόνισε μεταξύ άλλων τα εξής : «[…] Ένα τέτοιο βιβλίο, ιστορικό μυθιστόρημα, αλλά κυρίως ψυχογραφικό κέντημα, υφαντό πολύκλωνο και κρουστό είναι το “Δεν το έμαθαν ποτέ” του Θάνου Μπλούνα. Ο ίδιος ο τίτλος, παραπέμπει σε γεγονότα και δράσεις, σε αλήθειες και πράξεις που δεν έγιναν ποτέ γνωστές σε πρόσωπα που όμως οι ζωές τους ενεπλάκησαν και σε μεγάλο βαθμό προσδιορίστηκαν απ΄ αυτά. Προϊδεάζει ο τίτλος για μυστικά που χάθηκαν μαζί μ αυτούς που τα κατείχαν. Πολυπρόσωπο το μυθιστόρημα, με ευρηματική πλοκή, με πλαίσιο κυρίως το χώρο της Φθιώτιδας, αλλά και αναφορές ουσιαστικά σε όλη την Ελλάδα, στα δύσκολα χρόνια της κατοχής, του εμφυλίου ,της δικτατορίας και της μεταπολίτευσης.

Αυτό που κυρίως κερδίζει τον αναγνώστη είναι η ανάδυση της ανθρώπινης ψυχής σε όλες της τις εκφάνσεις ,που αναμφισβήτητα είναι πολυδιάστατη και για αυτό δύσκολο να προσεγγιστεί και να ερμηνευτεί. Ψυχογραφικό λοιπόν, περισσότερο από ιστορικό ή απλά μυθοπλαστικό δημιούργημα.  Ακραίοι χαρακτήρες με πάθη και ψυχικές αναπηρίες, μοιραίοι άνθρωποι, τραγικές φιγούρες ,πολύπαθες οντότητες, ανθρωπάρια και ανθρωποειδή, συνυφαίνονται έξοχα σε έναν καμβά πολυποίκιλο και για αυτό εξαιρετικά ενδιαφέροντα.

Άνθρωποι θύματα ,άνθρωποι θύτες, στο βωμό του καθωσπρεπισμού, της πλαστής εικόνας, όπου το φαίνεσθαι σαφώς κατισχύει του είναι.

Και βέβαια οι ήρωες περπατούν στο μονοπάτι της ζωής τους με το αξιακό υλικό που έχει ο καθένας στο δισάκι του, αλλά και με το βαρύ σταυρό ατομικών, πολυποίκιλων βιωμάτων. Άνθρωποι που η ζωή τους τυχαία μπήκε σε τροχιά με τη ζωή των άλλων και μετασχηματίστηκε, αναπλάστηκε, καθορίστηκε, καταστράφηκε. Άνθρωποι απλοί, που κυνηγώντας το όνειρό τους ,μάτωσαν την καρδιά τους ,πνίγηκαν σε άξενες θάλασσες ή ναυάγησαν σε στοιχειωμένες στεριές. Άνθρωποι που κρύφτηκαν από τον κακό εαυτό τους ,πάλεψαν με τους δαίμονες τους και πυρπολήθηκαν στη φωτιά των παθών τους.

Τρεις φίλοι που μοιράζονται τον ίδιο τόπο και βλέπουν από κει τον ίδιο ουρανό ,τρία παιδιά με κοινή αφετηρία, που στην πορεία η ζωή απομακρύνει, χαράζει άλλους δρόμους και αναδεικνύει τους τόσο διαφορετικούς χαρακτήρες τους. Μεγαλωμένοι στον Αχινό από συγκυρία ,φοίτησαν στο ίδιο σχολείο και δέθηκαν με μία ακαταμάχητη φιλία που συνεχίστηκε και στα γυμνασιακά τους χρόνια στη Λαμία, αλλάκαι ύστερα από αυτά. Ο συγγραφέας έχει την ευκαιρία μέσα από αυτή την εξιστόρηση να δώσει ατόφιες τις εικόνες του εκπαιδευτικού συστήματος ,τη νοοτροπία και την ατμόσφαιρα που επικρατούσε στα σχολεία της Ελλάδας την μετεμφυλιακή περίοδο.

Τρεις οικογένειες με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, είναι η αλήθεια, που παλεύουν για την επιβίωση μέσα από καταστάσεις δραματικές και επαληθεύουν στον απόλυτο βαθμό τη μικρότητα και την τραγικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης.»\

Αποσπάσματα του βιβλίου «δεν το έμαθαν ποτέ» διάβασαν : Ο Στυλιδιώτης ηθοποιός Κώστας Πασπάλης και οι ερασιτέχνες ηθοποιοί, Σοφία Αλαφοδήμου, φιλόλογος και Απόστολος Ρούσκας, θεολόγος.

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με τον συγγραφέα του βιβλίου κ. Θάνο Μπλούνα, ο οποίος αφού ευχαρίστησε προσωπικά όλους τους συντελεστές της εκδήλωσης, ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής : « […] Ήθελα να πω δυο λόγια για το βιβλίο, για την χαρά που μου έδωσε η ολοκλήρωση μιας προσπάθειας, που ήταν χρονοβόρα και κουραστική. Και ήταν και επίπονη, γιατί δεν ήθελα να παρουσιάσω ένα βιβλίο καθαρά μυθοπλαστικό. Ήθελα να έχει κάποια ιστορικά στοιχεία, και κυρίως στοιχεία για τον τόπο μας. Για να γνωρίσουν οι αναγνώστες τους συντοπίτες μου, αλλά και σ’ όλη την Ελλάδα τον τόπο μας. Να γνωρίσουν την ιστορία αυτού του τόπου, το τελευταίο μισό του προηγούμενου αιώνα. Να γνωρίσουν κυρίως τα χρόνια τα δύσκολα, τα πέτρινα της Κατοχής, του Εμφυλίου, της Δικτατορίας και της Μεταπολίτευσης.

Όταν το τελείωσα αισθάνθηκα μεγάλη χαρά, μεγάλη ανακούφιση όπως αισθάνεται κανείς, γονιός, όταν αποκτά το δεύτερο, το τρίτο, το τέταρτο παιδί. Και όπως αισθάνεται κάθε δημιουργός, όταν πετυχαίνει έναν από τους στόχους στη ζωή του και τον θεωρεί σημαντικό. Κι εγώ το θεωρούσα σημαντικό αυτό το βιβλίο, γιατί ήταν το κύκνειο άσμα μου. Δε νομίζω ότι θα έχω κουράγιο να γράψω άλλο. […] Πολλοί αγωνίζονται για τα χρήματα. Εγώ δεν αξιώθηκα να αποκτήσω χρήματα. Αξιώθηκα να αποκτήσω τέσσερα καλά παιδιά, ένα είναι απόψε εδώ, τα άλλα έχουν υποχρεώσεις. Αξιώθηκα να αποκτήσω πολλούς φίλους, πολλοί δεν είναι, είναι εκεί ψηλά, έχουν φύγει λόγω ηλικίας και φίλους σε εισαγωγικά σαν και αυτούς που αναφέρω στο βιβλίο μου. Και αξιώθηκα ως εκπαιδευτικός, ως παραμυθάς όταν πήρα σύνταξη, ως αυτοδιοικητικός κάτι να προσφέρω και να φύγω από αυτόν τον κόσμο, ότι άφησα ένα αποτύπωμα εκτίμησης όσων έχουν διαβάσει τα βιβλία μου και διαβάζουν και τους στίχους που ανεβάζω στο διαδίκτυο, στις καρδιές των μαθητών, των φοιτητών μου, των νέων δασκάλων τους οποίους είχα τιμή να διδάξω, στις καρδιές των συμπολιτών μου για τα χρόνια που τους υπηρέτησα και αυτούς και την πόλη με όσες δυνάμεις είχα.

Γι’ αυτή την καρδιά θέλω να σας μιλήσω, αλλά τη δική μου καρδιά τώρα. Πολλές φορές φαντάζομαι ότι μέσα στην καρδιά μου υπάρχει ένα δίπολο. Από τη μια μεριά η σελίδα είναι φωτεινή κι εκεί αναγράφονται, αποτυπώνονται, χαράζονται οι χαρές της ζωής, οι απολαύσεις της ζωής, οι όμορφες αναμνήσεις. Στην άλλη πλευρά, τη μουντή, τη μαύρη χαράζονται οι λύπες, οι στενοχώριες, οι απογοητεύσεις, τα βάσανα οι ματαιώσεις. Ε, λοιπόν, απόψε η παρουσία σας εδώ στη δική μου καρδιά\ και στη φωτεινή σελίδα έχει ήδη χαράξει ένα βαθύ αποτύπωμα χαράς και συγκίνησης, που δεν θα το σβήσει ο χρόνος όσο ζω. Γι’ αυτό και θέλω να σας ευχαριστήσω. […]

Επιμέλεια: Κώστας Τσιαλαφούτας