Πέθανε ο επιφανής Έλληνας ομογενής Ανδρέας Καμπιζιώνης, διακεκριμένος Καθηγητής φιλοσοφίας και παράγοντας της Ομογένειας στο Φλόρενς της Νότιας Καρολίνας, ο οποίος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Λαμία.  

Ο Ανδρέας Καμπιζιώνης γεννήθηκε το 1931 στη Λαμία και ήταν απόφοιτος της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Λαμίας, όπου μάλιστα δίδαξε επί τριετία.

Παιδί έζησε τα γεγονότα της γερμανικής κατοχής και σφυρηλατήθηκε μέσα στους αγώνες του λαού μας , διαμορφώνοντας από την εφηβεία έντονη προσωπικότητα και ανήσυχο πνεύμα.

Το 1956 νυμφεύτηκε την Παναγιώτα ( Γιούλα) Χονδρού, το γένος Σταύρου Χονδρού από την Αγία Βλαχέρνα (Ερκίστα) Ευρυτανίας.

Το 1957 μετανάστευσαν οικογενειακώς στις ΗΠΑ και εγκαταστάθηκαν στο Φλόρενς της Ν. Καρολίνας.

Μία πρόταση της Atlantic Bank τον έφερε στη N.Y. όπου εργάστηκε και παράλληλα σπούδασε οικονομικά αποφοιτώντας το 1963. Μέγα πάθος για μάθηση και σπουδές τον διακατείχε. Τρία πτυχία κατείχε στους τομείς παιδείας, οικονομίας και φιλοσοφίας .

Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και μέλος του ΔΣ της τράπεζας First Reliance Bank στη Ν. Καρολίνα μέχρι τώρα .

Ιδιαίτερα διέπρεψε ως Πανεπιστημιακός καθηγητής φιλοσοφίας, την έδρα όπου κατείχε μέχρι το 2017.

Πάντα ακούραστο και ανήσυχο πνεύμα, συμμετείχε σε πολλά Φόρουμ, υπήρξε «ενεργός πολίτης και πολίτης του κόσμου», στην πόλη που ζούσε με πλούσια δραστηριότητα στα πολιτιστικά δρώμενα, αλλά και εδώ στην Ελλάδα, συμμετείχε πάντα σε συνέδρια (όπως σε όλα τα συνέδρια της Πανευρυτανικής Ένωσης, όπου υπήρξε και εκπρόσωπός της στις ΗΠΑ) καθώς συμπόσια που οργάνωνε σε Αθήνα και Καρπενήσι.

Έτυχε μεγάλων αναγνωρίσεων όπως του Άρχοντος του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως», το μετάλλιο του Αμερικανισμού παρά των θυγατέρων της Αμερικανικής Επαναστάσεως, καθώς και το ανώτερο βραβείο – αναγνώριση που απονέμεται σε πολίτη, εκ μέρους της πολιτείας της Ν. Καρολίνας το Τάγμα του Φοίνικος.

Με τον Καθηγητή Ανδρέα Καμπιζιώνη, υπήρξε μια δυνατή φιλία εδώ και 17 χρόνια. Πάντα η καλοκαιρινή περίοδος συνδυάζετο με συμπόσια και συνέδρια σε Αθήνα και Ευρυτανία. Η παρουσία του έδινε έναν άλλο τόνο, πάντα ευγενής, με χιούμορ και πάντα με φιλοσοφική ματιά σε ότι έβλεπε γύρω του.

Μεγάλη η ανησυχία του να διατηρηθούν τα ήθη και τα έθιμα στην ομογένεια, γι αυτό πάντα τόνιζε στις διαλέξεις του, την αξία της γλώσσας μας, των εθίμων και της Ορθοδοξίας. «Έξω διδάσκω Ελλάδα» έλεγε.

Μεγάλη απώλεια για την Πανεπιστημιακή Κοινότητα των ΗΠΑ, για την Ομογένεια, για την Ελλάδα (λειτουργούσε πάντα ως Πρεσβευτής). Μεγάλη η απώλεια για τους οικείους του, για την σύζυγό του Γιούλα και για μας που τον γνωρίσαμε ,τον αγαπήσαμε και μας τίμησε με τη φιλία του.

Η τελευταία μας επικοινωνία με τον Ανδρέα (Ανδρέα ήθελε να τον αποκαλώ) υπήρξε πριν πέντε μέρες. Μιλήσαμε και είχε πλήρη διαύγεια.

Καλό σου ταξίδι αγαπημένε μας Ανδρέα, ο Θεός να δίνει δύναμη και κουράγιο στην αγαπημένη σου σύζυγο.

Ζεις στις Καρδιές μας.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΙΟΡΟΚΟΣ