Με Αρχιερατική Θεία Λειτουργία υπό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Συμεών στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Παντελεήμονος Καμένων Βούρλων ολοκληρώθηκε σήμερα το Ζ’ Πανελλήνιο Συνέδριο Υπευθύνων Ιερέων και Στελεχών Νεότητος των Ιερών Μητροπόλεων της Εκκλησίας της Ελλάδος με θέμα: «Η βία ως ανθρωπολογικό πρόβλημα. Η ορθόδοξη θεώρηση», το οποίο διοργανώθηκε από την Συνοδική Επιτροπή Χριστιανικής Αγωγής και Νεότητος και φιλοξενήθηκε από την Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος στην ιστορική περιοχή της έδρας της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Επισκοπής Θερμοπυλών και Μενδενίτσης και στον κατ΄εξοχήν χώρο Νεότητος της τοπικής Εκκλησίας, το παραθαλάσσιο και πανέμορφο Κατασκηνωτικό Κέντρο «Η Αγία Αικατερίνη» στο Καινούργιο Λοκρίδος.

Στον όρθρο χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών, ενώ στην Αρχιερατική Θεία Λειτουργία τον κ. Συμεών πλαισίωσαν ο Γραμματεύς της Συνοδικής Επιτροπής Χριστιανικής Αγωγής και ΝεότητοςΑρχιμ. π. Πολύκαρπος Μπόγρης, οι Άγιοι Πρωτοσύγκελλοι των Ιερών Μητροπόλεων Πειραιώς, Αρχιμ. π. Νήφων Καπογιάννης και ΕλασσώνοςΑρχιμ. π. Βησσαρίων Καραλάσκος και ιερείς – σύνεδροι, εκπρόσωποι των Ιερών Μητροπόλεων της Ελλαδικής Εκκλησίας.

Στις Ιερές Ακολουθίες, οι οποίες μεταδόθηκαν απευθείας από τηλεοράσεως, ραδιοφώνου και διαδικτύου, έψαλε ο Πρωτοψάλτης κ. Σεραφείμ Κυρίτσης, Καθηγητής του Ωδείου της Ιεράς Μητροπόλεως «Γερμανός ο Μελωδός», πλαισιούμενος από μαθητές του Ωδείου.

Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος κ. Συμεών μεταξύ άλλων ανέφερε:

«Σήμερα για μία ακόμη φορά ο Κύριος μας Ιησούς, έρχεται να συνομιλήσει με τον κόσμο, έρχεται να συνομιλήσει με τον καθένα από εμάς και έρχεται με αυτή του την συνομιλία, να υπενθυμίσει στον καθένα από μας ότι και εμείς καλούμεθα να διαλεγόμεθα, καλούμεθα να συζητούμε, να ομιλούμε να μεταφέρουμε μηνύματα. Άλλοτε αυτά τα μηνύματα ο Χριστός τα μεταφέρει με άμεσο τρόπο, με άμεσο λόγο και άλλοτε με παραβολικό λόγο. Άλλοτε ομιλεί δια θαυμάτων και ενίοτε ομιλεί και δια της σιωπής. «Ὁ δέἸησοῦςἐσιώπα».

Σήμερα ομιλεί με μία εικόνα και ομιλεί γι αυτό, για το οποίο σαρκώθηκε, γι’ αυτό για το οποίο ενανθρώπισε,  γι’ αυτό για το οποίο υπάρχει η Εκκλησία και υπάρχουμε όλοι μας, που είναι η Βασιλεία των Ουρανών. Έρχεται να μας φανερώσει τη Βασιλεία με την εικόνα του αμπελώνα. Φέρνει μπροστά μας τον αμπελώνα.

Τούτες τις ημέρες στο Ζ΄ Πανελλήνιο Συνέδριο των ιερέων υπεύθυνων και στελεχών Νεότητος της Εκκλησίας της Ελλάδος συζητάμε για το ανθρωπολογικό πρόβλημα της βίας, της κακοποίησης, της καταδυνάστευσης του ανθρώπου από άνθρωπο,  που έχει τη βάση του σε αυτή τη νοοτροπία, ότι τα πάντα και οι πάντες μας ανήκουν, σε μία ιδιοκτησιακή αντίληψη, σε ένα σφετερισμό, σε μία λησμοσύνη ότι ο κάθε άνθρωπος δεν είναι απλώς δημιούργημα του Θεού αλλά είναι εικόνα του Θεού, είναι ο ίδιος ο Θεός, ο οποίος φανερώνεται μέσα στον κόσμο. «Εἶδεςτόνἀδελφόν σου, εἶδες Κύριον τὸν Θεόν σου». Δεν υπάρχει μεγαλύτερη και ανώτερη ανθρωπιστική έκφραση από αυτή μέσα στην ανθρώπινη γλώσσα. Η μοναχική ζωή άλλωστε εκφράζεται κατεξοχήν με συνθήματα: « δώσε αίμα και λάβε πνεύμα», «θάνε και ζήση», μερικά συνθήματα της μοναχικής ζωής. Ένα τέτοιο σύνθημα είναι κι αυτό. «Εἶδεςτόνἀδελφόν σου, εἶδες Κύριον τὸν Θεόν σου».

Όταν ο άνθρωπος καταλάβει ότι ο αδελφός είναι ο ίδιος ο Χριστός μέσα στη ζωή του, τότε δεν διανοείται καμία ιδιοκτησιακή προσέγγισή του άλλου, καμία κτητική προσέγγιση του άλλου, τότε του είναι αδιανόητη η ζήλια, ο φθόνος, η συκοφαντία, η κατάκριση από τα οποία γεννώνται όλα τα ανθρωποκτόνα πάθη με κορυφαίο αυτό της σωματικής, ψυχικής και πνευματικής βίας, η οποία μπορεί να φτάσει μέχρι και στην αφαίρεση της ζωής.

Την είδαμε την αφαίρεση της ζωής στο σημερινό Ευαγγελικό Ανάγνωσμα. Εκεί έφτασαν αυτοί, οι οποίοι θεώρησαν ότι ο αμπελώνας δεν είναι του Κυρίου, αλλά είναι δικός τους. Αυτός είναι ο κίνδυνος που διατρέχουμε μέσα στην κοινωνία, να θεωρήσουμε ότι τα πάντα είναι δικά μας. Αυτός είναι ο κίνδυνος και η αιτία της καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντος, όταν ο άνθρωπος το θεωρεί ότι είναι ένα εργαλείο για την οικονομική του παραγωγή, για τη νομιμοποίηση των αυθαίρετων κτισμάτων του, για την απόλαυση των σχεδίων της κερδοφορίας του. Κι όμως ανήκουμε, δεν μας ανήκουν. Ανήκουμε και μετέχουμε στα δώρα του Θεού, δεν μας ανήκουν και δεν τα σφετεριζόμαστε, αλλά τα μοιραζόμαστε και τα πολλαπλασιάζουμε μέσα από την αγάπη, την ευρυχωρία και τη μοιρασιά. Στέλνει για τη συγκομιδή ο Κύριος εργάτες, στέλνει ανθρώπους δικούς του, φτάνει στο σημείο να στείλει ακόμα και τον Υιό Του τον Μονογενή και οι διαχειριστές, οι σφετεριστές, οι νάρκισσοι, οι εγωπαθείς φτάνουν στο σημείο ακόμη και να αποκτείνουν, να δολοφονήσουν τον Υιό και Λόγο του Θεού. Να τον ανεβάσω στον Σταυρό και να δολοφονήσουν την εικόνα Του.

Αυτά είναι τα θύματα της βίας, αυτά είναι τα θύματα της αδικίας, της περιφρόνησης, της περιθωριοποίησης μέσα στην κοινωνία κι εμείς, αυτό το οποίο μας χάρισε τούτες τις ημέρες εδώ στην Λοκρίδα, στην λουτρόπολη των Καμένων Βούρλων και στον επίγειο παράδεισο της «Αγίας Αικατερίνης» στο Καινούριο Λοκρίδος,  αυτό που μας χάρισε η μεταξύ μας συνάντηση, 120  και πλέον συνέδρων από όλη την Εκκλησία της Ελλάδος, ήταν ότι μας υπενθύμισε η αγάπη του Θεού, ότι εμείς δεν είμαστε οι σφετεριστές του αμπελώνος, αλλά καλούμεθα να είμεθα οι γεωργοί του αμπελώνος, οι συνεργοί του Κυρίου στη Βασιλεία Του. Καλούμεθα να είμαστε αυτοί, οι οποίοι θα είναι διατεθειμένοι ακόμα και να υποστούν για την αγάπη του Χριστού και για την αγάπη του Ευαγγελίου αυτή την κακομεταχείριση, την οποία υπέστησαν οι απεσταλμένοι του οικοδεσπότη στο σημερινό Ευαγγελικό Ανάγνωσμα. Και εμείς είμαστε απεσταλμένοι, ο κατηχητής, ο εκπαιδευτής, ο παιδαγωγός, ο διδάσκαλος, ο ποιμένας, δεν υπάρχει αφ’ εαυτού του αλλά μεταφέρει το μήνυμα, είναι αγγελιοφόρος, ευαγγελιστής, μυροφόρα, κήρυκας της Ανάστασης, της αγάπης, της συνάντησης του ενός με τον άλλο. Για αυτό το σημερινό Ευαγγελικό Ανάγνωσμα αντικατοπτρίζει απόλυτα όλο το νόημα, όλο το πνεύμα και όλο το περιεχόμενο του Συνεδρίου μας. Μπορεί να το προσεγγίσαμε επιστημονικά με εισηγήσεις πραγματικά υψηλοτάτου επιπέδου, με βιβλιογραφικές παραπομπές, με ομάδες εργασίας, με διαδραστικό και σύγχρονο τρόπο, αλλά όλα αυτά τα οποία ζήσαμε τούτες τις ημέρες συμπυκνώνεται στο σημερινό Ευαγγελικό Ανάγνωσμα. Νομίζω ότι και μόνο η Παραβολή του Αμπελώνος, είναι το πόρισμα του Συνεδρίου, που πραγματοποιήθηκε τούτες τις μέρες. Η κατήχηση είναι ο δικός μας Αμπελώνας.

Ήρθατε και μας ανανεώσατε, μας αναγεννήσατε, σπείρατε ένα σπόρο σε αυτό εδώ το τοπικό γεώργιο, το δικό σας σπόρο, αφήσετε το δικό σας στίγμα, αφήσατε τη δική σας αύρα, αφήσατε το δικό σας ιδρώτα, τη δική σας αγωνία για την Εκκλησία του Χριστού. Για την αγάπη του Χριστού, για τον έρωτα του Χριστού, για το Ευαγγέλιο του Χριστού αξίζει κανείς να υποφέρει, αξίζει κανείς να πάσχει, να πάσχει για να ζει, να οδυνάται για να ηδονίζεται, να βιώνει την απόρριψη, την άρνηση, την αμφισβήτηση, την αμφιβολία του κόσμου για να γεύεται την αποδοχή του Θεού, την αποδοχή των Αγίων, την ευαρέστηση των Οσίων, των ψυχών που αγαπούν τον Κύριο.

Είναι δεδομένο, ότι ο κόσμος αντιμετωπίζει πρόβλημα ενσυναίσθησης. Είναι δεδομένο, το ζούμε στην καθημερινότητά μας, όπου οι άνθρωποι έχουν δυσκολία ο ένας να μπει στη θέση του άλλου, διότι όταν έχει επικεντρώσει κανείς το νου του, το βλέμμα του, τις σκέψεις του, την καρδιά του, τα σχέδια του γύρω από το μικρόκοσμο του εαυτού του δεν μπορεί να δει τίποτα άλλο, και αυτή είναι η μαρτυρική οδός, την οποία βαδίζουμε. Μπορεί να προσφέρουμε άπλετη αγάπη, να θυσιαζόμαστε κάθε μέρα, να εγκαταλείπουμε τις οικογένειές μας, ειδικά εσείς οι έγγαμοι ιερείς και τα στελέχη της Εκκλησίας μας για να βρίσκεστε σε κατασκηνώσεις, σε ιδρύματα  μέρες ολόκληρες, μήνες, να αφήνετε τα δικά σας τα παιδιά και να δίνεστε στα παιδιά όλου του κόσμου και παρά ταύτα να δοκιμάζετε και εσείς το πικρό ποτήρι της συκοφαντίας, της κατακρίσεως, της έλλειψης κατανοήσεως, γιατί οι άνθρωποι ξέρουν να ζητούν και να ψάχνουν μόνο το δικό τους, δε βλέπουν τίποτα από άλλο».

Κλείνοντας τον λόγο του ο Σεβασμιώτατος υπογράμμισε:

«Θέλω να ευχαριστήσω την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ Ιερώνυμο, τον Πρόεδρο, Σεβασμιώτατο Σιδηροκάστρου κ. Μακάριο και τα μέλη της Συνοδικής Επιτροπής της Χριστιανικής Αγωγής και Νεότητος και όλους τους συνέδρους, οι οποίοι ήρθαν από περίπου 65 διαφορετικές περιοχές της Ελλάδος, ήρθαν στην όμορφη πατρίδα μας, στην όμορφη γη της Φθίας, ήρθαν κοντά μας και κοινοβιάσαμε μαζί, ζήσαμε μαζί τη χαρά της κοινότητας, τη χαρά της συνύπαρξης, τη χαρά της αλληλοπεριχωρήσεως, τη χαρά της κοινωνίας, της συναναστροφής. Αυτό είναι το μεγαλύτερο κέρδος και το μεγαλύτερο μήνυμα.

Ζήσαμε αυτή την ευλογία, αυτό το δώρο που μας χάρισε η Εκκλησία μας και για αυτό σας καταθέτω ενώπιον κλήρου και λαού και του ευλογημένου ποιμνίου  της τοπικής μας Εκκλησίας εδώ από τον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Παντελεήμονας Καμένων Βούρλων αλλά και μέσα από τους δέκτες της τηλεοράσεως, την ευγνωμοσύνη ενός Επισκόπου της Εκκλησίας για όλους τους εθελοντές, τις εθελόντριες της αγάπης του Ευαγγελίου και του κηρύγματος του Χριστού και της κατηχήσεως. Πρόκειται για χιλιάδες εθελοντές και εθελόντριες, όχι για επαγγελματίες καλοπληρωμένους μισθοφόρους σαν αυτούς που βγαίνουν να κάνουν προσηλυτισμό από τις διάφορες αιρετικές ομάδες μέσα στον κόσμο, εθελοντές και εθελόντριες, νέα παιδιά, παλληκάρια και κοπέλες που αφιερώνουν χρόνο, ικμάδα, αφιερώνουν όνειρα, ιδρώτες για να δοθούν και να προσφέρουν την αγάπη του Χριστού και να μεταφέρουν το μήνυμα του Ευαγγελίου με  σύγχρονο τρόπο, με παιδαγωγικό τρόπο αξιοποιώντας όλα τα εργαλεία που προσφέρει η επιστήμη κι η τεχνολογία, αλλά πάνω από όλα με μία ανόθευτη παραδοσιακή πατρώα αγάπη. Δεχθείτε την ευγνωμοσύνη και της Ιεραρχίας μέσα από το δικό μου ταπεινό πρόσωπο, αλλά και κυρίως της κοινωνίας, της κοινωνίας των πολιτών, η οποία δεν ξεχνά.

Πόσο ωφελούμαστε από την χριστιανική αγωγή, από την κατήχηση από την ενορία, από τον παπά του χωριού, από τον αγράμματο παπά του χωριού, ο οποίος μπορεί να τρέμουν τα χέρια του και να είναι 100 ετών, αλλά με τρεμάμενα χέρια τραβάει το σκοινί της καμπάνας και χτυπάει ακόμα την καμπάνα και διατρανώνει ακόμα και ολιγογράμματος ων και φωνάζει μέσα στα φαράγγια και μέσα στα χωριά: «Εὐλογημένη ἡ βασιλεία τοῦΠατρὸςκαὶτοῦΥἱοῦκαὶτοῦἁγίου Πνεύματος». Αυτό το νερό ποτίζει τις ρίζες της Ορθοδοξίας και της πατρίδας και του Γένους και ο λαός δε λησμονά,  μην απογοητευόμαστε, είναι περασμένο στο DNA και το DNA δεν διαγράφεται, δεν εξαλείφεται, είναι περασμένη αυτή η παράδοση, αυτή η διδαχή, αυτό το γάλα, το οποίο μας μεγάλωσε και αυτό το νερό το οποίο μας ξεδίψασε κι αυτός ο αέρας, ο οποίος καθάρισε τα σωθικά μας. Δεχθείτε την ευγνωμοσύνη, την ευχαριστία και την αγάπη και εσείς πατέρες επιστρέφοντας και αξιότιμοι συνεργάτες μας, επιστρέφοντας στον τόπο της διακονίας σας να ενδυναμώσετε και να μεταφέρετε ένα μήνυμα αυτοπεποίθησης, ένα μήνυμα αισιοδοξίας και ένα μήνυμα ελπίδας και ένα μήνυμα αναγνώρισης της διακονίας όλων όσων διακονούν αυτό τον ευαίσθητο χώρο της κατήχησης, της δια βίου μάθησης, της εκπαίδευσης, της παιδείας και του πολιτισμού μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Αυτός είναι ο αμπελώνας του Κυρίου. Η Κατήχηση είναι ο αμπελώνας του Κυρίου. Βασιλεία των ουρανών είναι η Κατήχηση, φανέρωση της Βασιλείας μέσα στον κόσμο. Ευγνωμονούμε τους κατηχητές και τις κατηχήτριες της Εκκλησίας μας».

Εκ μέρους των συνέδρων, ο Άγιος Γραμματεύς της Συνοδικής Επιτροπής Αρχιμ. π. Πολύκαρπος Μπόγρης ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο κ. Συμεών, καθώς και όλους τους συνεργάτες του για την αρχοντική και αβραμιαία φιλοξενία όλες αυτές τις ημέρες, καθώς και για την άρτια διοργάνωση και διεξαγωγή του Συνεδρίου στην όμορφη Λοκρίδα και στην Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος.

Ακολούθησε εκ μέρους του Προϊσταμένου του Ναού, του Αρχιμ. π. Χριστοφόρου Κολοκυθά και του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου πρωινό στο παρακείμενο Πνευματικό Κέντρο του Ναού, όπου και πραγματοποιήθηκε η καταληκτήριος συνεδρία του Ζ’ Πανελλήνίου Συνεδρίου Νεότητος.

Τέλος, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών μαζί με την πατρική του ευχή διένειμε σε όλους τους συνέδρους αναμνηστικές ευλογίες.

Δείτε φωτορεπορτάζ με φωτογραφίες του Δημήτρη Ανάγνου στο παρακάτω άλμπουμ, πατώντας κάθε φορά το βελάκι στη δεξιά πλευρά της εικόνας: