Πρόκειται για μια δίωρη δύσκολη αναρρίχηση στο βουνό της Οίτης, ονομάζεται και «γλυκός Γολγοθάς της Αρσαλής», όπου οι προσκυνητές φτάνουν στην ιστορική σπηλιά της «ΑΡΣΑΛΗΣ» που βρίσκεται σε υψόμετρο 1.050 μέτρων - Είναι η πρώτη φορά, που Δήμαρχος Λαμιέων ανεβαίνει στη σπηλιά και παίρνει τον τιμητικό τίτλο του «Αρσαλιώτη»

Μεγάλη και ευχάριστη έκπληξη ένιωσαν κάτοικοι της Υπάτης, όταν σήμερα τα ξημερώματα  στη γνωστή σπηλιά της «ΑΡΣΑΛΗΣ» της Υπάτης, αντίκρισαν τον Δήμαρχο Λαμιέων Θύμιο Καραΐσκο, τον εντεταλμένο δημοτικό σύμβουλο και καταγόμενο από την Ύπάτη Κώστα Ξεφλούδα,  οι οποίοι κατέφθασαν μαζί με τον ιερέα και μία παρέα νεαρών ατόμων.

Ο Δήμαρχος με τον Εντεταλμένο δημοτικό σύμβουλο, τον ιερέα και τους νεαρούς  ξεκίνησαν από τη Λαμία στις 5.00 τα ξημερώματα  έφτασαν στην Ύπάτη και από εκεί άρχισε μία αναρρίχηση δύο ωρών σε δύσβατη και βραχώδη περιοχή για να καταλήξουν στη σπηλιά της «ΑΡΣΑΛΗΣ», όπου συνάντησαν Υπατείς και άλλους φίλους και επισκέπτες, ακόμα και από Πελοπόννησο, οι οποίοι είχαν διανυκτερεύσει από χθες το βράδυ.

 Ακολούθησε Θεία λειτουργία σε πλήρη κατάνυξη για την εορτή της Αγίας Ιερουσαλήμ, η οποία εορτάζει κάθε χρόνο στις 4 Σεπτεμβρίου,  όπου χοροστάτησε ο παπα-Δημήτρης που υπηρετεί στην Αγία Μαρίνα Στυλίδας.

Με τον τρόπο αυτό ο Θύμιος Καραΐσκος και ο Κώστας Ξεφλούδας, έγιναν μέλη της «Κοινότητας της Αρσαλής». 

Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι η πρώτη φορά που Δήμαρχος του Καλλικρατικού Δήμου Λαμιέων, ανέβηκε στην ιστορική σπηλιά της Αρσαλής.

Το «LR», επικοινώνησε με το Δήμαρχο Λαμιέων ο οποίος δήλωσε σχετικά :  « ….Ο τόπος μας δεν έχει μόνο απαράμιλλες φυσικές ομορφιές έχει ιστορία, παράδοση, ήθη και έθιμα. Τέτοια που μας επιτρέπουν να ζούμε ξεχωριστές στιγμές και να γινόμαστε όλοι μαζί μια μεγάλη παρέα. Αυτό ζήσαμε και σήμερα. Τιμώντας τη παράδοση και τους ανθρώπους της Υπάτης που κρατούν άσβεστη τη φλόγα της. Τους ευχαριστούμε γι’ αυτό και είμαστε πάντα δίπλα τους…», είπε ο Θύμιος Καραΐσκος στο LamiaReport.

Το έθιμο της Αρσαλής

Σε υψόμετρο 1050 περίπου μέτρων υπάρχει μια σπηλιά μέσα σε βράχια,  σαν «μάτι Κύκλωπα». 

Είναι η λεγόμενη  σπηλιά της Αρσαλής (Αγίας Ιερουσαλήμ), την οποία από τα παλιά χρόνια οι κάτοικοι της Υπάτης, τιμώντας τη μνήμη της, διαμόρφωσαν τμήμα του εσωτερικού της σε μικρή εκκλησία και εορτάζει κάθε χρόνο 4 Σεπτεμβρίου, συνδέεται δε με πολλά τοπικά έθιμα.

Κατά μία εκδοχή, κατά τα παλιά χρόνια στη σπηλιά αυτή μεταφέρθηκε από πιστούς, για να κρυφτεί και να διαφυλαχθεί από τους αλλόθρησκους, η εικόνα της Αγίας Ιερουσαλήμ που μαζί με τους τρεις γιούς της, Σεκένδο, Σεκενδίκο και Κυγόρο μαρτύρησε στη Βέροια.

Κατά άλλη εκδοχή, κατά τα παλιά χρόνια που οι Άγιοι Τόποι πατήθηκαν από τους άπιστους, μια εικόνα της Παναγίας κυνηγημένη πέταξε να φύγει από εκεί, για άλλο τόπο που ήταν καλοδεχούμενη. Στη πορεία της συναντήθηκε με μια άλλη κυνηγημένη από την Προύσα εικόνα και μαζί συνέχισαν να πετάνε στον ουρανό της Μικράς Ασίας με προορισμό τη Δύση. Έφτασαν και στα μέρη μας και η μία πήγε στη περιοχή του Βελουχιού όπου έγινε η Παναγία Προυσιώτισσα και η άλλη επέλεξε  το βουνό της Οίτης. Έτσι τρύπησε το βουνό και η Παναγιά από την Ιερουσαλήμ έφτιαξε τη σπηλιά που έγινε τόπος της προσευχής και  λατρείας της στο Θεό. Και με τα  χρόνια άλλαξε ονομασία και έγινε «Ερσαλήμ» , «Αρσαλήμ» , «Αρσαλή».

Κατά τρίτη  εκδοχή, στους Βυζαντινούς χρόνους κατά την  Άνοιξη γιορτάζονταν η  ΡΟΖΑΛΙΑ που πήγαζε από το Ρόζα, δηλαδή Ρόδο, δηλαδή των λουλουδιών.

Σύμφωνα με τη παράδοση h μεταφορά της εικόνας της Αγίας Ιερουσαλήμ  έγινε την πέμπτη ημέρα της Διακαινησίμου, και γι’ αυτό καθιερώθηκε ως ημέρα εορτασμού της από τους κατοίκους της Υπάτης και έκτοτε διατηρείται ως τοπικό έθιμο.

Το μεσημέρι της  Τετάρτης της  Διακαινησίμου, από τα προπολεμικά ακόμα χρόνια, οι πιστοί ξεκινούν από την πλατεία της Υπάτης, με όργανα και σε πομπή , ανηφορίζοντας για τη σπηλιά της Αγίας Ιερουσαλήμ, με ενδιάμεσους σταθμούς στον Αη-Γιάννη, Περιβόλια, Ρέμα, Πρόβατο, ψάλλοντας  το «Χριστός Ανέστη». Η πορεία αυτή γινόταν με φορτωμένα στις πλάτες των κατοίκων εδέσματα, αρνιά και ετοιμασία για  διανυκτέρευση, σε δύσβατη και ανωφερική πορεία, με στάσεις στο ενδιάμεσο.

Οι προσκυνητές διανυκτερεύουν στη σπηλιά ανάβοντας φωτιές και γλεντώντας μέχρι το πρωί, με πολλά πυροτεχνήματα και με μια διακοπή για τον Εσπερινό.

Το πρωί της Πέμπτης γίνεται θεία λειτουργία, στο τέλος της οποίας ο ιερέας μοιράζει αντίδωρο και ο ένας εύχεται στον άλλο «χρόνια πολλά»

 Ακολουθεί η κατάβαση, με προορισμό τη θέση «Περιβόλια». Εκεί φτάνουν οι προσκυνητές- Αρσαλιώτες, όπου τους περιμένουν οι συγγενείς, φίλοι και  επισκέπτες και ακολουθεί χορός, φαγοπότι και ξεφάντωμα.

Το απόγευμα  όλοι μαζί κατηφορίζουν προς την πλατεία των Αινιάνων όπου γίνεται Αγιασμός και συνεχίζεται το γλέντι με συνοδεία οργάνων. Το τοπικό αυτό έθιμο κλείνει με χορούς της Υπάτης και χορό των Αρσαλιωτών και πανηγύρι.

Τα έθιμο της Υπάτης είναι από τα σπουδαιότερα και το να βαφτιστεί κάποιος «Αρσαλιώτης» είναι σημαντικό και τιμητικό.

Δείτε φωτορεπορτάζ από την ανάβαση στη σπηλιά της «ΑΡΣΑΛΗΣ» στο βουνό της Οίτης: