Γράφει ο Δημήτρης Κακαβάς...

Τρεις μέρες τώρα καίγεται απ’ άκρη σ’ άκρη το Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης μεταναστών στην Μόρια της Λέσβου. Χιλιάδες παράτυποι μετανάστες, και αρκετές δεκάδες ενεργούμενα της Άγκυρας, κρύβονται πίσω από μερικές δεκάδες ή έστω εκατοντάδες πρόσφυγες. Αρκετοί λοιπόν απ’ αυτούς πυρπόλησαν, και συνεχίζουν μέχρι αυτές τις ώρες να πυρπολούν, τις εγκαταστάσεις που ζούσαν για μήνες. Εγκαταστάσεις που άλλοι είχαν πληρώσει και κατασκευάσει για να ζουν και να κυκλοφορούν όλοι αυτοί οι άνθρωποι.

   Με έκδηλη οργή ολόκληρη η Ελλάδα βλέπει ξεσαλωμένους τριτοκοσμικούς να κραυγάζουν, πίσω απ’ τις φωτιές: «Bye bye Μόρια», «Μόρια Τέλος», «Τελειώσαμε με την Μόρια».

   Κι αφού έκαψαν τα πάντα σκορπίστηκαν σε όλο το νησί, καταλαμβάνοντας πάρκινγκ, αυλές, νεκροταφεία κι όπου αλλού μπορούσαν. Και από εκεί άρχισαν νέες διαμαρτυρίες. Δεν έχουμε που να κοιμηθούμε, δεν έχουμε να φάμε, έχω τρία παιδιά και κοιμούνται στο δρόμο! Ένας άλλος το πήγε ακόμα παραπέρα: «Που είναι αυτοί που πρέπει να μας βοηθήσουν;». «Καμία οργάνωση, κανένας από την Κυβέρνηση δεν έχει έρθει να μας ρωτήσει τι χρειαζόμαστε»! Και δεν πιστεύεις στ’ αυτιά σου! Παθαίνεις τέτοιο σοκ που δεν μπορείς να σκεφτείς την κατάλληλη λέξη για να περιγράψεις την ταραχή σου. Και ενώ η ταραχή μετατρέπεται ταχύτατα σε άκρατη οργή, σου ‘ρχεται το επόμενο χαστούκι.

    Διάφοροι αξιωματούχοι, «επώνυμοι», αυτοδιοικητικοί, αιρετοί (πρώην & νυν), κομματικοί εκπρόσωποι, και διάφοροι άλλοι, να ωρύονται και να οδύρονται, εν χορώ:

 «Απαράδεκτη κατάσταση»!
«Έχουμε ιερή υποχρέωση να φροντίσουμε αυτούς τους ανθρώπους»!
«Πως ανέχεται η Πολιτεία να κοιμούνται άνθρωποι στην άκρη του δρόμου;»!
«Γιατί αυτή η φωτιά, μην γελιόμαστε, μας έκαψε όλους. Κι αυτούς κι εμάς.»  έγραψε πρώην βουλευτής των χορευτών της πλατείας Συντάγματος!

   Τον κακό σου τον καιρό κυρά μου. Κι εσένα και των υπολοίπων ιδεοληπτικών κοπριτών που κουνούν με καταγγελτική αγριάδα το δάχτυλο στον κόσμο. Οι ίδιοι εσείς που ρίχνετε επιτιμητικές ματιές, μ’ ένα ύφος «υπεράνω», στον κάθε κανονικό άνθρωπο, λες κι είστε οι μόνοι που κατέχετε την απόλυτη αλήθεια! Δεν τολμά κάποιος να αντιδράσει ή να εκφράσει μια δειλή έστω απορία, του επιτίθεστε με αγριότητα και του φοράτε καπέλο την ρετσέτα «ΦΑΣΙΣΤΑΣ».

   Ποιοι είστε όλοι εσείς; Ποιος σας έχρισε τιμητές & ηγεμόνες της καθημερινότητας μας; Από πού πήρατε το δικαίωμα να μας εγκαλείτε κάθε φορά που προσπαθούμε να εκφράσουμε τις ανησυχίες μας, τους φόβους ή την αντίδρασή μας σε οποιαδήποτε βίαιη ανατροπή των συνηθειών και δεδομένων αυτής της ίδιας της ζωής  μας;

    Τι είστε όλοι εσείς; Είστε κανονικοί άνθρωποι σαν εμάς; Δεν νομίζω.

  Έχετε οικογένειες και παιδιά ή είστε τίποτα σύγχρονοι «εναλλακτικοί»;

  Έχετε κανονικές δουλειές που κοπιάζετε για να βγει το μεροκάματο ή τ’ αρπάζετε χοντρά, πουλώντας «δικαιωματισμό» και «αλληλεγγύες»;

  Τολμάτε όλοι εσείς οι δικαιωματιστές, αλληλέγγυοι και ιδεοληπτικοί πουθενάδες να λέτε ότι όλοι εμείς δεν νοιαζόμαστε για την τύχη μικρών, πεινασμένων παιδιών και ανήμπορών ανθρώπων που πεθαίνουν αβοήθητοι;

 Ολόκληρος ο κόσμος γνωρίζει, και αναγνωρίζει, αυτήν την … «έβδομη αίσθηση» του Έλληνα για την αυθόρμητη προσφορά βοήθειας στον οποιονδήποτε βρίσκεται σε δυσκολία ή ανάγκη. Ποτέ ο Έλληνας δεν έθεσε όρια και προϋποθέσεις ή ζήτησε «πιστοποιητικά» για να βοηθήσει τον οποιονδήποτε έχει ανάγκη.

   Δεν είναι το ίδιο όμως σε αυτή την περίπτωση. Πώς να δεις με συμπάθεια, ανθρώπους που δεν σέβονται τίποτα και κανέναν; Πώς να βοηθήσεις κάποιον ο οποίος φτύνει καθημερινά όσα εσύ πιστεύεις κι εκτιμάς; Όταν δεν αναγνωρίζει το παραμικρό που εσύ του προσφέρεις; Όταν κλέβει, σκοτώνει, καταστρέφει χωρίς αναστολή, οτιδήποτε του καπνίσει; Όταν βλέπεις ότι συνεχώς, απροκάλυπτα και με μανία απαιτεί συνεχώς ΤΑ ΠΑΝΤΑ!

   ‘Όταν διαπιστώνεις ότι μισεί και απεχθάνεται τον δικό σου τρόπο ζωής και αρνείται με πείσμα να υιοθετήσει την οποιαδήποτε συνήθεια ή πρακτική ισχύει εδώ; Πρέπει να είσαι ηλίθιος για να μην καταλαβαίνεις ότι όλοι αυτοί που δηλώνουν μετανάστες ή «πρόσφυγες», έχουν διαφορετική «Ατζέντα» από αυτή που δηλώνουν. Φαίνεται ξεκάθαρα. Κανείς τους δεν έχει καμία διάθεση να βρει κάπου ένα ψωρομεροκάματο, να βγει το ψωμί της ημέρας! Κανείς τους δεν έχει καμία διάθεση να ενταχθεί!

   Μόνη τους έγνοια να παίζουν με το κινητό, να ικανοποιούν την λίμπιντό τους (όχι απαραίτητα με γυναίκες) και να κάνουν «λιτανείες», ακολουθώντας μια σκούπα με πράσινα πανιά και ημισέληνους, τραβώντας τα βυζιά τους!

   Την ίδια ώρα που εκατομμύρια Έλληνες, κανονικοί άνθρωποι όχι δικαιωματιστές κι αλληλέγγυοι, φτύνουν αίμα για να βρουν μεροκάματο. Τρέμουν από αγωνία κάθε πρωί αν αύριο θα είναι μια απλά καλή ημέρα ή θα έρθει η καταστροφή. Μεροκαματιάρηδες Έλληνες με τον συνεχή φόβο της ανεργίας. Επαγγελματίες και έμποροι να βλέπουν τις επιχειρήσεις τους να μαραζώνουν. Κι όταν βρουν μερικά μεροκάματα τον μήνα, να τους τσεκουρώνει η εφορία. Για να μαζέψει λεφτά το Κράτος, να έχει να ξοδέψει ΚΑΙ σε όλους αυτούς που εισέβαλαν βίαια στην ζωή μας και σήμερα ΑΠΑΙΤΟΥΝ. Για να φάνε ΚΑΙ όλοι αυτοί που μας κουνούν το δάχτυλο! Για να πάρουμε ΚΑΙ όπλα για να σταθούμε απέναντι στον Τούρκο που έχει ξεκινήσει ήδη τον πόλεμο.

   Δεν χωράτε λοιπόν ΕΣΕΙΣ. Δεν χωράτε όλοι εσείς που μας κουνάτε το δάκτυλο, ούτε κανένας άλλος που απαιτεί συνεχώς χωρίς αναστολές ή ντροπή. Δεν υπάρχει χώρος ούτε για τιμητές, ούτε για ηγεμόνες, ούτε για κολλεκτιβολάτρες διεθνιστές του … πόλου!

Δημήτριος Χρ. Κακαβάς