Με τη λάμψη στα μάτια
Μ’ αυτά που γράφω στο χαρτί
δεν ξέρω αν αρέσω,
όμως εγώ τα έζησα
με κάναν να πονέσω .
Την κόλαση της κατοχής
έζησα στα εφτά μου,
είδα τους ζωντανούς νεκρούς
να πέφτουνε μπροστά μου.
Το αίμα των αγωνιστών
Που ‘βαψε τα νταμάρια,
Το είδα με τα μάτια μου
Μου άφησε αχνάρια.
Μετά ήρθε ο εμφύλιος
μαύρο πυκνό σκοτάδι,
ο αδερφός τον αδελφό
τον έστελνε στον Άδη.
Όλα αυτά μας σκλήρυναν
δούλεψε το μυαλό μας,
γιατί αλλιώς δεν ζούσαμε
ερχόταν ο χαμός μας.
Κάποτε μεγαλώσαμε
με πείνα και στερήσεις,
ξυπόλυτοι μες στη δουλειά
και στις επιχειρήσεις.
Αγώνας είναι η ζωή
μάχη μες στο μυαλό σου,
στο τέλος βγαίνεις νικητής
με το χαμόγελό σου.
Αυτά είχα για σήμερα
με πόνο στην καρδιά μου,
αυτές οι σκέψεις μου ΄ρχονται
κι ασπρίσαν τα μαλλιά μου.
23/3/2024
Αθανάσιος Κάππος
