Στη Στυλίδα, την έδρα του δήμου της ανατολικής Φθιώτιδας, συνομίλησα με πολίτες και επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται στην περιοχή. Κοινό αίτημα όλων είναι η αναβάθμιση του λιμανιού, μέσω της εμβάθυνσης και της επέκτασής του, έργου που μπορεί να αποτελέσει βραχίονα ανάπτυξης, όχι μόνο για το δήμο Στυλίδας αλλά και ολόκληρη την Φθιώτιδα. Μετά από τόσες χαμένες δεκαετίες, δυστυχώς,το μόνο που υπάρχει σήμερα είναι μια προεκλογική δήλωση προθέσεων που ήρθε μόλις το Φεβρουάριο από το Υπουργείο Οικονομικών και έκανε λόγο περί "επικοινωνίας του με το Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας και το Λιμενικό Ταμείο Φθιώτιδας, ώστε να ενταχθεί το έργο Εκβάθυνσης του Διαύλου και Λιμενο-λεκάνης και η Επέκταση Προβλήτας Λιμένα Στυλίδας στο Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας με προϋπολογισμό 19,6 εκατ. ευρώ".
Ένα μήνα αργότερα από τις Θερμοπύλες ο συμπατριώτης μας υπουργός έλεγε πως "Δρομολογείται η ένταξη". Έκτοτε, αγνοείται η τύχη του έργου, δεν μάθαμε αν κατάφεραν να επικοινωνήσουν τα δύο υπουργεία και αν δρομολογήθηκε η ένταξη του. Και ο εμπαιγμός συνεχίζεται πασπαλισμένος με μπόλικα "θα" και ανέξοδες υποσχέσεις.
Η ανάπτυξη του λιμανιού συνδέεται με το διαχρονικό αίτημα των κατοίκων να αποκτήσει η Στυλίδα πρόσβαση στη θάλασσα ώστε να μπορούν να την προσεγγίσουν και να την απολαύσουν χωρίς να μεσολαβεί ο δρόμος της παλαιάς εθνικής οδού.
Να σημειωθεί ότι η θαλάσσια περιοχή αποτελεί τόπο αναπαραγωγής πολλών ψαριών, ιδιαίτερα σημαντικό για την αλιεία.
Οι πολίτες του δήμου της ανατολικής Φθιώτιδας, ενός αγροτικού δήμου όπου η καλλιέργεια ελιάς αποτελεί, σχεδόν, μονοκαλλιέργεια εξέφρασαν παράλληλα την αγωνία τους και για το αύριο μιας και, παρά την μεγάλη παραγωγή, η περασμένη χρονιά για τους ελαιοπαραγωγούς θεωρείται χαμένη, αφού από τη μία η ποιότητα και από την άλλη η τιμή του προϊόντος σε συνδυασμό με τα πολλά έξοδα τους απογοητεύει. Και με το μέλλον της καλλιέργειας της ελιάς Καλαμών στην ανατολική Φθιώτιδα να είναι αβέβαιο μετά τη διαμάχη που έχει ξεσπάσει τα τελευταία χρόνια.
