Σαν όνομα μπορεί να μη λέει τίποτα για τους περισσότερους Λαρισαίους… Οδός Ανδρούτσου. Ένα στεναδάκι, μια λωρίδα πεζόδρομου που ενώνει την οδό Κύπρου με αυτήν της Βενιζέλου. Ένα τόσο δα κομμάτι γης μα με τόση ιστορία. Με τόση νοσταλγία από την παλιά Λάρισα.

Τώρα φιλοξενεί τα Παλιατζίδικα όμως κάποτε φιλοξενούσε τα «Καζαντζίδικα» και δεν είχαν σχέση με τον… Καζαντζίδη φυσικά. Όχι άμεση τουλάχιστον.

Καζαντζής ήταν ο επεξεργαστής του χαλκού. Έφτιαχνε  χειροποίητα καζάνια, μαγειρικά σκεύη και εργαλεία. Από το επάγγελμα αυτό προήλθε και το επίθετο Καζαντζής, Καζαντζάκης, Καζαντζόπουλος (Από το καζάνι. Δηλαδή ο κατασκευαστής καζανιών)

Το επάγγελμα του χαλκουργού δημιουργούσε επίσης το επάγγελμα του γανωματή, μιας και τα μαγειρικά σκεύη ήταν επιστρωμένα εσωτερικά με καλάι για να μην προκαλείται δηλητηρίαση στους ανθρώπους. Και από το επάγγελμα αυτό προήλθε το επίθετο Καλαϊτζής (αυτός που χρησιμοποιεί καλάι).

Τα παλιά χρόνια αυτό το κομμάτι της Λάρισας φιλοξενούσε καταστήματα και εργαστήρια που ασχολούνταν με την επεξεργασία χαλκού.

Τα τελευταία χρόνια στην μια πλευρά των Παλιατζίδικων υπάρχουν τα γνωστά και ιστορικά καταστήματα με διάφορα προϊόντα κυρίως ένδυσης και υπόδησης.

Από την άλλη όμως πλευρά εδώ και λίγα χρόνια βρίσκονται εστιατόρια, τσιπουράδικα και μπαρ.

Η Λάρισα αλλάζει. Οι ανάγκες αλλάζουν. Μα το στεναδάκι παραμένει το ίδιο ζωντανό….

πηγή: Larissanet.gr