Στα χρόνια της πλήρους απαξίωσης του Γενικού Νοσοκομείου Λαμίας, μετά από 2 βράδια νοσηλείας τη κόρης μου 3,5 χρονών και επειδή 1η φορά μπαίνω στο ΓΝΛ ως γονιός (έχω νοσηλευτεί ο ίδιος αλλά και δικοί μου άνθρωποι) έχω να γράψω κάποια πράγματα. Μπορεί να έτυχε αλλά εγώ οφείλω να πω τη δική μου άποψη.
Από τους security στην είσοδο μέχρι το εξιτήριο η αντιμετώπιση που είχαμε ήταν υποδειγματική. Η ειδικευόμενη παιδίατρος (υποθέτω έτυχε να υπάρχει εκείνο το βράδυ) που υποδέχτηκε το παιδί αλλά και οι νοσηλεύτριες που της έβαλαν καθετήρες στο χέρι κλπ της φέρθηκαν άψογα. Μέχρι και ο γιατρός των ΤΕΠ πέρασε να μας δει από ενδιαφέρον. Το πακέτο εξετάσεων που υπεβλήθη, χοντρικά με μια γρήγορη έρευνα κόστους σε μικροβιολογικά εργαστήρια στο Internet κοστίζουν τουλάχιστον 1.500,00€ (μοριακός έλεγχος λοίμωξης αναπνευστικού, αίματος, ούρων, ακτινολόγος κλπ, κάντε τον έλεγχο μόνοι σας). Δεν αναφέρω το πόσο χρεώνουν έξω τη διαμονή σε μονόκλινο (γνωστά ιδιωτικά χρεώνουν extra ακόμα και τα depon στο τιμολόγιο που παίρνεις).
Καταρτισμένη και φιλικότατη η Παιδίατρος που εφημέρευε (υποθέτω ότι ήμασταν τυχεροί που υπήρχε παιδίατρος). Μπήκαμε σε δωμάτιο της Παιδιατρικής Κλινικής. Η κλινική ήταν ήσυχη, πεντακάθαρη και πολύχρωμη με πολύ όμορφα ζωγραφισμένους τοίχους, και αν κάποιος θεωρήσει ότι δεν παίζει ρόλο στα μάτια ενός ενήλικα η ζωγραφιά, παίζει σίγουρα στα μάτια και στην ψυχή ενός ταλαιπωρημένου παιδιού. Όπως παίζει ρόλο και η νοσηλεύτρια που θα μπει και θα αρχίσει τις ενέσεις, τα οξύμετρα, τα θερμόμετρα και τις μάσκες. Όλοι φέρθηκαν άψογα. Όπως και ο Δ/ντης της Κλινικής που μας επισκέφθηκε το επόμενο πρωί. Κατατοπιστικότατος και ευγενικός.
Ξαναλέω ότι μπορεί να έτυχε.
Αφού καλυτερεύσαμε πήραμε εξιτήριο και επιστρέψαμε σπίτι μας.
Επειδή έχουμε και ιδιωτική ασφάλιση και έτυχε να νοσηλευτούμε παλιότερα και σε μεγάλο ιδιωτικό Νοσοκομείο των Αθηνών, όπου επέμεναν να μείνουμε άλλη μια νύχτα χωρίς λόγο για να πάρουν κι άλλα χρήματα από την ασφαλιστική, έχουμε πλέον εικόνα και μπορούμε να συγκρίνουμε.
Τα ιδιωτικά λειτουργούν σε συνθήκες πλήρους στελέχωσης και άρτιας κτιριακής υποδομής.
Τα δημόσια σε συνθήκες κατάρρευσης και ότι περιέγραψα παραπάνω αν λειτουργεί, λειτουργεί λόγω τιτάνιας προσπάθειας του προσωπικού (βλ και περίοδο covid).
Πέρα λοιπόν από το μεγάλο “Ευχαριστώ” που θέλω να πω σε αυτούς τους εργαζόμενους στο ΓΝΛ, θέλω να επισημάνω τα εξής:
Είναι ΝΤΡΟΠΗ για την Ελλάδα η υποστελέχωση και η υποχρηματοδότηση τέτοιων κλινικών, οι οποίες με αυτά τα μέσα παρέχουν υπηρεσίες εφάμιλλες – αν όχι καλύτερες – από τα περίφημα ιδιωτικά.
Είναι ΝΤΡΟΠΗ που έχει μετατραπεί ένα υπερσύγχρονο περιφερειακό Νοσοκομείο, ουσιαστικά σε Κέντρο Υγείας με Εντατική, μια πόλης 60.000 κατοίκων και ενός Νομού 150.000 κατοίκων (το καλοκαίρι πολύ περισσότερων) χωρίς να υπολογίζω τους όμορους Νομούς που πολλές φορές χρειάζεται να στείλουν ασθενείς εδώ.
Είναι ΝΤΡΟΠΗ για το Νομό Φθιώτιδας, για την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδος και για την έδρα της (Δήμος Λαμιέων) να μη λειτουργεί στο 100% των δυνατοτήτων του το Νοσοκομείο Λαμίας.
Δεν είμαι από τη Λαμία αλλά αποφάσισα να κάνω οικογένεια εδώ. Και επειδή πολύς λόγος γίνεται για το δημογραφικό τελευταία, όχι μόνο δε θα γυρίσει κανείς στη Λαμία με κάκιστες υποδομές Υγείας, αλλά θα φύγουμε και όσοι μείναμε. Κι αν δε φύγουμε εμείς, θα φύγουν τα παιδιά μας σε 15 χρόνια. Και 15 χρόνια είναι αύριο.
Ευχαριστώ.
Αναγνώστης
