Μεγάλη ακαδημαϊκή καταξίωση για το Λαμιώτη ιατρό Δημήτριο Πρασσά με την ανακήρυξή του σε Επίκουρο Καθηγητή Χειρουργικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ντίσελντορφ.

Ο συντοπίτης μας ιατρός διαπρέπει την τελευταία δεκαετία στις χειρουργικές αίθουσες των γερμανικών ακαδημαϊκών ιδρυμάτων, καλύπτοντας όλο το φάσμα της γενικής και ογκολογικής χειρουργικής, εστιάζοντας στην ελάχιστα επεμβατική προσέγγιση.

Εμείς είχαμε την τιμή και τη χαρά να μιλήσουμε με τον ιατρό, Δημήτρη Πρασσά στο τηλέφωνο, να τον συγχαρούμε για το έργο του, αλλά και να του ζητήσουμε ορισμένες συμβουλές για όλους τους νέους που επιμένουν στο στόχο τους και που δεν παύουν να ονειρεύονται!

LR: Πως φτάσατε στην απόφαση να ασκήσετε το έργο σας στη Γερμανία;

ΑΠ: Μετά την αποφοίτησή μου από την Ιατρική Σχολή Αθηνών και την εκπλήρωση των στρατιωτικών μου υποχρεώσεων, πήρα την απόφαση να λάβω την ειδικότητα μου εκτός συνόρων και δη στη Γερμανία. Μεταξύ των βασικών λόγων για αυτή μου την κίνηση υπήρξε η μακρά γερμανική χειρουργική παράδοση, οι άριστες υλικοτεχνικές υποδομές και η απουσία αναμονής έναρξης ειδικότητας. Εδώ είχα την τύχη να μαθητεύσω δίπλα σε σημαίνουσες προσωπικότητες, οι οποίες με μεγάλη συνέπεια συνέβαλλαν αποφασιστικά στην κλινική και ακαδημαϊκή εξέλιξη μου. Το κλινικό έργο αποτελούσε σταθερά πρωταρχικό μέλημά μου. Για εμάς τους Χειρουργούς αυτό σημαίνει ακούραστη προσφορά εντός και εκτός χειρουργικής αίθουσας και συνεχή εγρήγορση. 

LR: Τι θα συμβουλεύατε τους νέους που θέλουν να ασχοληθούν με την ιατρική επιστήμη;

ΑΠ: Ο ακαδημαϊκός Χειρουργός έχει επιπλέον ερευνητικό και διδακτικό έργο, το οποίο οφείλει να εκτελεί επαρκώς, παράλληλα με τα υπόλοιπα καθήκοντα του. Αυτό μεταφράζεται σε χιλιάδες ώρες χειρουργείων, ημέρα και νύχτα,  σε συνδυασμό  με την έρευνα και τη διδασκαλία των φοιτητών μας. Όπως καταλαβαίνετε η κύρια προϋπόθεση των παραπάνω είναι η αυθεντική αγάπη για το αντικείμενο. Και αυτό αποτελεί τη συμβουλή μου για τους νέους ανθρώπους που ίσως να αμφιταλαντεύονται προ ενός μεγάλου βήματος. Ανεξαρτήτως πεδίου στο οποίο δραστηριοποιείστε, μη διστάζετε να κυνηγήσετε τα όνειρά σας αν είστε διατεθειμένοι να αφιερωθείτε στην κατάκτησή τους. Η ειλικρινής αγάπη προς αυτό με το οποίο καταπιάνεστε, είναι το μέσο της προόδου και της εξέλιξής σας.

LR: Θα επιστρέφατε στην Ελλάδα με σκοπό να προσφέρετε και στην ιατρική του τόπου σας;

ΑΠ: Θεωρώ προνόμιο και τιμή μου να ασκώ το λειτούργημα μου, από οποιαδήποτε γωνιά του κόσμου μου δίνεται η ευκαιρία αυτή. Η φροντίδα των ασθενών μου λαμβάνει χώρα με την ίδια συνέπεια και το ίδιο αίσθημα ευθύνης, ανεξαρτήτως πολιτισμικού υποβάθρου. Ο ανθρώπινος πόνος δεν έχει σύνορα. Παρ΄όλα αυτά, δεν σας κρύβω ότι αρκετά συχνά συλλογίζομαι πόσα πολλά μου έχει δώσει η Ελλάδα και με πόση ευχαρίστηση θα ανταπέδιδα κάτι από όλα αυτά πίσω στον τόπο μου και τους ανθρώπους μου.

Συγχαίρουμε τον Λαμιώτη Πανεπιστημιακό Χειρουργό και του ευχόμαστε να συνεχίσει με το ίδιο σθένος το λειτούργημα του και αν είναι δυνατόν και στον τόπο μας.